ملاقات با نخست وزیر هلند آقای مارک روته در جریان کنگره سالانه حزب اتحاد احزاب لیبرال اتحادیه اروپا (آلده پارتی) در آمستردام. طی ملاقات ضمن معرفی خودو فرقه رجوی و نقض شدید حقوق بشر توسط این فرقه در آلبانی تشریح شد.
حنیف بالی فرزند یک زوج مجاهد که توسط مسعود رجوی خانواده اش از هم پاشیده به مجلس سوئد راه یافته
|
||
به گزارش هفته نامه «ایران تایمز بین المللی» چاپ واشنگتن در شماره هشتم اکتبر 2010 خود، در انتخابات سوئد چهار ایرانی ـ سوئدی به نام های مریم یزدانفر، شادیه حیدری، حنیف بالی و امینه کاکاباوه به عضویت پارلمان این کشور برگزیده شدند. |
۷ نماينده و يك وزير، سهم مهاجران ايراني در سوئد از وزير عشق فوتبال تا دخترهاي زير 30 سال
این روزها بحث هجوم مهاجران سوری و آفریقایی به قاره همیشه سبز اروپا حسابی داغ شده است. روزی نیست که تیتر اول یکی از روزنامههای معروف اروپایی به مساله بحران مهاجران اختصاص نداشته باشد و خلاصه همهجا صحبت از آنهاست. مهاجرت و رفتن از وطن البته بحث تازهای برای ایرانیها نیست. ایرانیهایی که در دهههای پیش، جوامع کوچک زیادی در کشورهای مختلف ایجاد کردهاند و نسبتا جایی در دنیا نیست که ایرانیها در آن حضور قابل توجه نداشته باشند؛ بهطوریکه تیمهای ورزشی ایران هرجا میروند انگار میزبان هستند. ایرانیها که در چهار دهه گذشته حضور گستردهای در ممالک پیشرفته اروپایی و غربی داشتهاند. این روزها نفوذ خوبی هم در این کشورها پیدا کردهاند. حالا فرزندان مهاجران سودای مدیریت کشورهای جدید خانوادهشان را در سر میپرورانند و در برخی از کشورها به دستاوردهای خوبی هم رسیدهاند. از جمله سوئد که از دیرباز مقصد خیلی از مهاجران بوده است. گزارش «تماشاگران امروز» از سیاستمداران ایرانی سوئد را از دست ندهید.
هفت نماينده ايراني در مجلس سوئد
آخرين انتخابات مجلس سوئد درست يك سال پيش و در روزهاي پاياني تابستان ۱۳۹۳ برگزار شد. در اين انتخابات، كانديداهاي ايراني موفق شدند به پيروزي خوبي دست پيدا كنند و هفت نفر از آنها راهي ريكسداگ(نام مستعار مجلس سوئد) شدند. هفت نماينده ايراني اساسا از نسل دوم مهاجران بودند و سني كمتر از ۳۵ سال داشتند. جالب اينجا بود كه در كارزار انتخاباتي سال گذشته ۶۱ كانديداي ايراني شانس خود را براي رسيدن به يكي از ۳۴۹ صندلي مجلس سوئد امتحان ميكردند. براساس آمارهايي كه مقامات سوئدي منتشر كرده بودند، در ليست حزب چپ Vänsterpartiet، سيزده ايرانيتبار و در ليست سوسيال دموكراتهاsocialdemokratina، دوازده ايراني و يك افغان حضور داشتند. در سالهاي اخير احزاب بورژوازي نيز در جذب ايرانيان موفق بودهاند. حزب موردات (Moderaterna) هشت، حزب ليبرال مردم (Folkpartiet) شش و حزب سنتر (Centerpartiet) نيز چهار نامزد ايراني را به انتخابات فرستاده بودند كه رقم قابل توجهي است.
حزب محيط زيست (Miljöpartiet) نيز با پنج نامزد ايراني، يكي ديگر از احزاب مورد علاقه مهاجران ايراني است. در ليست حزب ابتكار فمينيستي (Feministisk initiativ) كه موفق نشد رأي لازم را كسب كند و در سالهاي اخير بسيار بر محبوبيتش افزوده شده، شش دختر جوان ايراني حضور دارند.
هفت سياستمدار ايراني مجلس سوئد چه كساني هستند؟
علي اثباتي، يكي از محبوبترين سياستمدارهاي ايراني مجلس سوئد است. نمايندهاي چپگرا كه متولد سال ۱۹۷۶ است و در حال حاضر مسئول سياستهاي بازار كار در فراكسيون حزب چپ پارلمان است و يكي ديگر از كميسيونهاي اقتصادي مجلس را هم رياست ميكند.
ديگر نماينده ايراني مجلس جديد سوئد، حنيف بالي است كه در سال ۱۹۸۷ متولد شده و عضو حزب مدرات است. او البته در انتخابات قبلي مجلس هم پيروز شده بود و در اين زمينه تجربه خوبي دارد. بالي در شهرداري شهر سولنا هم حضور دارد و خلاصه مدير قابلي است. جالب اينجاست كه حنيف در سن سه سالگي، در حالي كه پدر و مادر نداشت، توسط اقوامش به سوئد آمده و با خانوادهاي سوئدي زندگي كرده است. او در دوره قبل به عنوان جوانترين نماينده تاريخ مجلس سوئد شناخته شد.
دانيل رياضت كه تنها ۲۴ سال دارد، ديگر نماينده مجلس ملي سوئد است. او عضو حزب چپگراي سوئد است و پيش از اين در شهر كوچك فالون استان دالارنا سوئد مشغول به كار بوده است. دانيل در سال 2000 ميلادي، به همراه خانوادهاش به سوئد مهاجرت كرد و در رشته محيط زيست فارغالتحصيل شد.
نوشين دادگستر ديگر نماينده حزب چپ و البته ايراني مجلس سوئد است كه ظاهراً بهتازگي روي به فعاليت سياسي آورده. تينا قاسمي هم كه مانند خانم دادگستر متولد سال ۱۹۸۵ است، يكي ديگر از نمايندگان سوئد است كه از حزب ميانهرو مدرات در ريكسداگ حضور دارد. او در سالهاي اخير در شهرداريهاي استكهلم و گوتنبرگ در زمينههاي مختلفي، مشغول به كار بوده است. آمنه كاكاباوه اما شايد يكي از قديميترين سياستمداران ايراني سوئد باشد. آمنه در شهر كوچك سقز به دنيا آمده و از ۱۴ سالگي مقيم سوئد شده است.
در اين ميان بد نيست اشاره كنيم كه هفتمين نماينده مجلس سوئد را هنوز معرفي نكردهايم. او از نظر منصب از ساير همكاران ايرانياش بالاتر است كه در ادامه به آن خواهيم پرداخت.
يك ايراني در هيأتوزيران دولت سوئد
هفتمين نماينده ايراني مجلس فعلي سوئد، كسي نيست جز اردلان شكرآبي. او متولد 28 نوامبر 1978 است و همين پارسال براي اولينبار راهي ريكسداگ شد. اردلان خيلي زود پلههاي ترقي را طي كرد و موفق شد در كابينه جديد دولت سوئد هم نقش بازي كند. پست وزارت خدمات عمومي يا مدني به او رسيده است تا آقاي شكرآبي تبديل به اولين ايرانيتبار سوئدي باشد كه در اين كشور به مقام وزارت ميرسد. جالب اينجاست كه اردلان متولد شهر منچستر انگليس است اما تا سن ۱۰ سالگي در شهريار كرج زندگي ميكرده. او بعدها همراه مادرش راهي سوئد ميشود و با حضور در حزب سوسيال دموكرات، پلههاي پيشرفت را ميپيمايد. بد نيست بدانيد شكرآبي با داشتن تنها ۳۶ سال سن، يكي از جوانترين وزراي دولتهاي اروپايي هم بهحساب ميآيد. چندي پيش يكي از سايتهاي سوئدي درباره شكرآبي نوشته بود: «او در سال 1989، در زمان دولت Carl Bildt، به عنوان پناهجوي غيرقانوني، درخواست پناهندگياش مورد قبول واقع شد. در سال 1993، وارد فعاليتهاي سياسي شد و در سال 2003، به رياست شاخه جوانان حزب سوسيال دموكرات سوئد برگزيده شد اما پس از دو سال، به اتهام دريافت پول جهت كارهاي سياسي كمپين خود، مجبور به كنارهگيري از رياست اين سازمان شد. نظارت بر قراردادهاي بخش خدمات دولتي سوئد كه ارزش سالانه آن به 600 ميليارد كرون سوئد ميرسد، از جمله وظايف وزارتخانه تحت سرپرستي اين وزير جوان ايراني تبار است». شايد برايتان جالب باشد كه بدانيد اردلان، حسابي فوتبالي است و حتي در بازي دوستانه ايران و سوئد هم كه عيد امسال برگزار شد، جزو مدعوين ويژه استاديوم بود.
سيستم انتخاباتي و حزبي در سوئد چگونه است؟
۳۱۰ نفر از اعضاي ريكسداگ با استفاده از سيستم تناسبي حزبي با فهرست قابل تعديل و براي مدت چهار سال انتخاب ميشوند و ۳۹ كرسي باقيمانده با استفاده از سيستم تناسبي براي چهار سال انتخاب ميشوند.
كرسيهاي مختص فهرستهاي قابل تعديل ميان ۲۹ حوزه انتخابيه توزيع ميشوند و به هر يك از حوزهها – بسته به جمعيتشان – بين ۲ تا ۳۹ كرسي اختصاص مييابد. رأيدهندگان ميتوانند به همان ترتيب مورد نظر احزاب به فهرستشان رأي بدهند يا ترجيح خود را براي يك نامزد خاص مشخص كنند. نامزدهايي كه آراي ترجيحي به نامشان ثبت ميشود، بايد دستكم هشت درصد آراي حزبشان در حوزه انتخابيه خود را كسب كرده باشند. احزاب براي كسب يك كرسي بايد يا دستكم چهار درصد آرا را در سطح كشور كسب كنند يا ۱۲ درصد آراي حوزه انتخابيه مورد نظر را بهدستآورند. ۳۹ كرسي باقيمانده تنها ميان احزابي توزيع ميشود كه در سطح كشور بيش از چهار درصد كل آرا را كسب كرده باشند. اين كرسيها به نسبت سهم هر يك از احزاب از كل آراي كشور ميان آنها توزيع ميشود. ابتدا درصد كرسيهايي كه يك حزب از حوزههاي انتخابيه برده، و درصد آراي آن در كل آراي كشور با هم مقايسه ميشوند. اگر مشخص شود كه سهم حزبي از آراي كل كشور به همان نسبت كرسي تبديل نشده است، براي جبران اين اختلاف، كرسي يا كرسيهايي در اختيار آن حزب قرار خواهد گرفت. احزابي كه تنها بهواسطه رسيدن به حد نصاب ۱۲ درصدي در حوزههاي انتخابيه به كرسيهايي دست يافتهاند، ديگر كرسي اضافي نخواهند گرفت. در همه انتخاباتها سه نوع تعرفه كاغذي مورد استفاده قرار ميگيرد. در تعرفه اول بايد نام حزب و نامزدها قيد شود. تعرفه دوم حاوي نام يك حزب است، ولي نام هيچ نامزدي در آن نيست. البته رأيدهندگان ميتوانند نام نامزد مورد علاقهشان را در اين تعرفه هم بنويسند. در تعرفه سوم بايد نام يك حزب قيد شود. مسئولان برگزاري انتخابات مسئوليت دارند براي همه تعرفهها از دسته سوم تعرفهها تدارك ببينند اما دسته اول تعرفهها توسط خود احزاب تهيه ميشود. احزابي كه پيش از آن در انتخاباتهاي پارلماني بيش از يك درصد آرا را كسب كردهاند، ميتوانند تعرفه در اختيار شعب اخذ رأي قرار دهند. اين قاعده در انتخاباتهاي پارلماني، شهرداريها و شوراهاي محلي برقرار است. احزاب بايد مدت معيني پيش از برگزاري انتخابات درخواست مربوط به ارائه تعرفهها را ارائه كنند. براي انتخابات پارلمان اروپا، مقامات برگزاركننده وظيفه دارند براي احزابي كه در يكي از دو انتخابات اروپايي اخير در سوئد دستكم يك درصد آرا را كسب كردهاند، تعرفههاي دسته نخست را تهيه كنند.