زنان قربانی اسیدپاشی‌های: از تهدید دست بردارید

شش سال پس از اسیدپاشی‌های زنجیره‌ای به زنان در اصفهان، صحبت‌های یوسف طباطبایی‌نژاد، امام جمعه این شهر به نگرانی گسترده از احتمال تکرار چنین حملاتی انجامیده و زنان قربانی آن اسیدپاشی‌ها از او خواسته‌اند که از تهدید زنان دست بردارد.

نماینده آیت‌الله علی خامنه‌ای در استان اصفهان در ملاقات با مقام‌های نظامی و امنیتی خواهان “ناامن کردن” فضا برای زنانی شده که پوشش خود را مطابق سلیقه مقام‌های جمهوری اسلامی انتخاب نمی‌کنند.

همزمان با این موضع نماینده رهبر ایران در اصفهان، همتای او در خراسان شمالی نیز با بیان کاملا مشابهی خواهان آن شده که “نیروهای انتظامی زندگی بدحجابان را ناامن کنند”.

در پاییز سال ۱۳۹۳ که دست کم چهار زن جوان در اصفهان هدف حمله با اسید قرار گرفتند انتقادهای بسیاری از آقای طباطبایی‌نژاد شد که با صحبت‌هایش درباره پوشش زنان، خشونت علیه زنان را ترویج کرده است.

مرضیه ابراهیمی و سهیلا جورکش، دو نفر از زنانی که شش سال پیش با اسید به آنها حمله شد، از سخنان امام جمعه اصفهان انتقاد کرده‌اند.

ابوالقاسم یعقوبی، امام جمعه بجنورد، گفته است: “نیروهای انتظامی زندگی بدحجابان را ناامن کنند… علاوه بر ورود پلیس و قوه قضاییه به امر مقابله با بی‌حجابی، مردم هم باید به این امر ورود پیدا کنند و آمر به معروف و ناهی از منکر باشند.”

آقای طباطبایی‌نژاد همچنین گفته: “نگاه قضات هم باید در جهت حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر باشد.”

در مقطع اسیدپاشی‌های اصفهان در سال ۱۳۹۳ طرحی با عنوان “قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر” در مجلس ایران مطرح بود.

اصطلاح “امر به معروف و نهی از منکر” در ادبیات مقام‌های رسمی به اقداماتی گفته می‌شود که حامیان حکومت در تحمیل سبک زندگی مورد نظرشان به شهروندان انجام می‌دهند.

درخواست این دو روحانی پرنفوذ و نماینده آیت‌الله خامنه‌ای برای ایجاد “ناامنی” برای زنانی که پوشش مورد نظر آنها را ندارند، باعث نگرانی از حملات فیزیکی به زنان شده است.

سهیلا جورکش، یکی از زنانی که با اسید به او حمله شد، گفته: “اسیدپاشی‌های قبلی هنوز تمام نشده.”

مرضیه ابراهیمی، دیگر قربانی اسیدپاشی‌ها هم گفته: “آن روزها ترس و وحشت تمام شهر را گرفته بود. این یعنی تمام آن چیزی که می‌خواستند. این داستان دوباره تکرار می‌شود.”

خانم ابراهیمی همچنین از قول خود و سه نفر دیگر از قربانیان اسیدپاشی‌ها در اینستاگرام نوشته: “همه ما خواستاریم که دست بردارند از این تهدید. دست بردارند از ترساندن مردم.”

“این حق همه ما است که بدون ترس به خیابان‌های شهرمان پا بگذاریم. بدون وحشت زندگی کنیم. باور کنید ما اسیر نیستیم. شهروندیم.”

زنان بسیاری در اصفهان می‌گویند پس از اسیدپاشی‌ها در محیط‌های عمومی احساس ناامنی می‌کردند و دوباره دچار چنین هراسی شده‌اند.

امیر ناظمی، معاون وزیر ارتباطات و ‏رییس سازمان فناوری اطلاعات ایران، از امام جمعه اصفهان خواسته صراحتا روشن کند منظورش حمله فیزیکی و اسیدپاشی نیست.

برخی صحبت‌های آقای طباطبایی‌نژاد را مصداق تشویش اذهان عمومی دانسته‌اند و خواهان اقدام قضایی علیه او شده‌اند.

کمی پیش از اسیدپاشی‌های اصفهان گروه اسلامگرا و شبه‌نظامی انصار حزب‌الله که از هواداران سرسخت رهبر ایران است اعلام کرد چهار هزار نفر را برای “مقابله با بدحجابی” به خیابان‌ها می‌فرستد.

عبدالحمید محتشم، دبیرکل این گروه در آن مقطع درباره عواقب گشت‌های موتوری انصار حزب‌الله هشدار داده بود که “در هر حرکتی ممکن است آسیب‌هایی هم باشد. در این مورد هم ممکن است آسیب‌هایی به وجود آید.”

در پاییز سال ۱۳۹۳ دست کم چهار زن جوان در اصفهان هدف حمله با اسید قرار گرفتند.

گفته شد مهاجم یا مهاجمان موتورسوار بودند.

هر چهار زنی که در فاصله زمانی کوتاهی به آنها حمله شد راننده خودرو بودند و هیچ یک از آنها چادر به سر نداشتند. به گزارش روزنامه شرق بررسی تخصصی اسید نمونه‌برداری‌شده از این حملات نشان داد که یک اسید در حملات به کار رفته است.

با توجه به بی‌ارتباط بودن زنان قربانی حمله و تشابه‌های متعدد حملات، انگیزه‌های شخصی در این اسیدپاشی‌ها منتفی دانسته شد و وزیر دادگستری وقت آن را “تروریستی” خواند.

مقام‌های امنیتی چند خبرنگار را هم برای پوشش رسانه‌ای این ماجرا بازداشت کردند.

احمدرضا رادان، از مقام‌های انتظامی وقت، گفت اسیدپاشی‌ها “بیش از حد بزرگنمایی” شدند و حیدر مصلحی، وزیر وقت اطلاعات “سرویس جاسوسی انگلیس” را پشت ماجرا دانست.

غلامحسین محسنی‌ اژه‌ای مسئول رسیدگی به پرونده اسیدپاشی‌های اصفهان شد. این پرونده بدون شناسایی، محاکمه و مجازات عاملان و آمران در سال ۱۳۹۷ مختومه اعلام شد.

در ایران زنان حقوق قانونی برابر با مردان ندارند. ایران در گزارش “شکاف جنسیتی” مجمع جهانی اقتصاد از میان ۱۵۳ کشور بررسی‌شده با رتبه ۱۴۸ یکی از بدترین موقعیت‌ها را از نظر برابری جنسیتی دارد.