مهرداد هرسینی که یکی از مریدان بدنام رجوی بوده و کسی است که اگر مراد فاسدش از او بخواهد که تار مویی از سر کسی برایش بیآورد، او سر را بریده و بخدمت میرساند، از ناآرامی های اخیر بازار تهران بوجد آمده و در رسانه های رجوی نوشته است:

“با شروع تظاهرات و قیام بازاریان علیه ظلم و ستم مظفرالدین شاه قاجار و قریب شصد سال بعد آن علیه نظام پهلوی، حاکمان عنان گسیخته و سرکوبگر در آن دوران هرگز به مخلیه اشان خطور نمی کرد که این شورش ها به یقین آغازی بر پایان بساط استبداد سلطنتی خواهد بود”.

اتفاقا یکی ازهموطنان، نوشته ای درسایت ایران اینترلینک منتشر کرده و مسائل مهمی دررابطه با گذشته و حال بازار فعلی ایران مطرح کرده و ثابت نموده، بازار فعلی ایران، بازاری نیست که اهمیت اجتماعی- سیاسی گذشته را داشته باشد و دارای آن نقشی که درخدمت به تولید و توزیع فرآورده های صنعتی و کشاورزی ایفا میکرد، ندارد و قس علیهذا…

پس بازار آن موقع ، پیشروتر و مترقی تر از مثلا مظفرالدین شاه (سردمدار خوانین ایران) بوده و کارش مردمی و اعتصاباتش اهمیت زیادی داشته است و آنرا و همینطور نقش اش را نمی توان با بازار فعلی مقایسه کرد و دولت موجود را هم نمی توان نماینده ی فئودالیزم معرفی کرد!

در ادمه ی این تحلیل مشعشع مهرداد هرسینی میخوانیم:

“امروز نیز دیگربار درب انقلاب و توفان قیام بر همان پاشنه چرخیده و بر همان سیاق بازاریان قهرمان به همراه خیل عظیم مردم ایران … آن راه و منشی را انتخاب کرده‌اند که اجداد آنان قریب یک قرن گذشته علیه «مظفرالدین شاه و عین الدوله» و چهل سال بعد از آن علیه «محمدرضا شاه و ازهاری» برای رسیدن به حریت و کرامت انسانی و پاک نمودن میهن از شر استبداد خودکامه سلطنتی رفته بودند “.

به دلایلی که ارائه شد ، درب نمی تواند بر همان پاشنه ی قبلی بچرخد!

بازاریان با وجودی که ممکن است در بزنگاه هایی در چنبره ی تجار اعظم گرفتار شوند ، اما بدلیل اختلاف منافع شدیدی که وجود دارد ، در صورت استمرار، حرکت آنها به طرف اهداف حتی متناقض ، تغییر مسیر خواهد داد!

درست است!

قسمتی از این کسبه (نه بازاریان بطور کلی) از بابت رکود موجود دچار مشکل هستند ولی بزودی درخواهند یافت که محرکان بزرگتر آنها ، زیانی در این رکود نداشته و بلکه ممکن است که منافعی هم داشته باشند و آنگاه است که ضرر کنندگان واقعی (کسبه) از تحریک شدن خودداری خواهند کرد و پشت پرده ی ماجرا روشن تر خواهد شد!

البته شما که درک بشدت غیر واقعی از روند علمی تاریخ دارید ، نمی دانید که رژیم شاه زمانی برخود لرزید که کارگران و مهندسین شرکت نفت وارد میدان مبارزه شدند و نقش تعیین کننده ی خود را در به لرزه درآوردن نظام شاهنشاهی ایفا کردند و البته دراین میان نقش بازاریها باندازه ی مدارس و دانشگاه ها هم نبود و در این مورد غلونمایی های بی جهتی شده است!

البته این حرف بدان معنی نیست که قسمت بزرگی ازکسبه هایی (مخصوصا شاگرد مغازه های آنان) که در تامین کالای داخلی نقش داشتند ورود کالاهای خارجی را برعلیه خود میدانستند، درصف مردم حضور کم رنگی داشتند  و نام این کسبه را گاها بازاریان سنتی مینامیدند آقای هرسینی!

آقای هرسینی، بیسوادی سیاسی – اقتصادی خود را در جملات خود بروشنی نشان داده است:

” این قشر شریف به‌خوبی از وضعیت درب‌وداغان مردم، بی‌بضاعتی مفرط و رشد یافته و همچنین آثار مخرب فساد و غارت حکومتی از جیب مردم ایران اطلاع دارند”.

بازاریها را نمی توان قشر نامید ، آنها طیف رنگارنگی را از طبقات مختلف تشکیل داده اند و باوجود داشتن منافع مشترک صوری – دراصل اتوریته داشتن تجار بزرگ بر کسبه و بازاری های خرد – که این اتوریته در بزنگاه های سخت از بین خواهد رفت- تضاد منافع عمیقی با هم دارند و شما کدام قشر ازبازاریان را مد نظر دارید آقای مهرداد هرسینی؟!

در ادامه:

” براین سیاق سیل خروشان کسبه، اصناف و مردم ایران در خیابان‌های پایتخت که تا چند صد متری بیت … خامنه‌ای، مجلس ارتجاع و دفتر آخوند روحانی نیز رسیده است و فریادهای «وای به روزی که مسلح شویم «صد البته آینه تمام قد همان راه و سنت پایداری مجاهدین از صدر مشروطه تا به امروز، برای واژگون نمودن این بساط ظلم و ستم است “.

بلی یکی دونفر پیدا میشوند که فریب خورده ی مجاهدین رجوی باشند و این شعارهای مضحک را بدهند و ناآگاهان اندکی هم پیدا میشوند که آن را تکرار کنند، اما در شرایط ایران ، بازاری ها و حتی کسبه های زحمتکش ، اهل این حرف ها نیستند!

اصلا اهالی تجارت- ولو بشکل خرد و مردمی آن- ماهیتا عافیت طلب است و با خشونت و تغییر بزرگ ، هیچ همخوانی ندارد!

بعبارت کمی طنزآمیزتر، اینگونه غیرت ورزیدن ها از تاجر جماعت ساقط است!