شورای مدیریت!!گذار و سبقت گیری از مریم رجوی در تشویق خط پمپئو و حمله نظامی به ایران

حتما “شورای مدیریت گذار” به رهبری حسن شریعتمداری را که بخاطر دارید که با سلام و صلوات و با اعضا یی نظیر محسن سازگارا، شهریار آهی، کاوه موسوی، عبد الله مهتدی، و غیره اعلام وجود کرد، همان شورایی که به دبیر کل سازمان ملل نامه نوشت تا ایران را، با اعتراف صریح کاوه موسوی، تبدیل به لیبی‌ دوم کند. در جدید‌ترین اقدام، این گروه، که فقط تشنه قدرت است، دیگر تعارف را کنار گذشته و میکوشد مستقیما با دولت آقای ترامپ ارتباط برقرار کند.

این گروه در نامه‌ای به برایان هوک، مسول ویژه امور ایران در وزات خارجه آمریکا، هشدار داده است که ایران سلامت جهان را تهدید می‌کند، و خواستار رسیدگی به آن از طریق شورای امنیت سازمان ملل شده است. هیچ گروهی و هیچ کشوری در جهان تقاضای رسیدگی به امور کرونا در کشور دیگری را در سازمان ملل نکرده است، ولی‌ این گروه چون تشنه قدرت است و میکوشد هر طور شده به نحوی خودرا در شورای امنیت سازمان ملل مطرح کند، از هیچ کاری رویگردان نیست. به فراز‌هایی‌ از این نامه توجه کنید:

من هیچ شکی ندارم که تعداد واقعی‌ مبتلایان به کرونا در ایران از تعداد رسمی‌ آن بیشتر است، و احتمال هم دارد که تفاوت مهم باشد. ولی‌ این درباره همه کشور‌ها صادق است. هفته‌ها پیش که آمار رسمی‌ آمریکا نشان میداد که تعداد مبتلایان به کرونا در نیویورک فقط حدود چند صد نفر است، آقای اندرو کومو فرماندار نیویورک گفتند که برآورد آنها این است که نیویورک دارای حدود ۶۰،۰۰۰ مبتلا میباشد، که درست هم بود. در حال حاضر حدود نیمی از ۱۲۰،۰۰۰ مبتلای آمریکا در نیویورک هستند.

“پیش بینی می شود که پاندمی پیش رو در ایران به بیرون از مرزهای ایران سرایت کرده و سلامت منطقه ای و جهانی را نیز مورد تهدید قرار دهد. دولت ایران و نظام حاکم بر آن از ظرفیت، توانایی و تمایل لازم برای مقابله موثر با این خطرات برخوردار نیست.

هر ناظری که اطلاعات کافی در مورد بحران بهداشتی کنونی در ایران دارد و سیاست های دولت ایران یا در واقع فقدان آن را بررسی می کند، معتقد خواهد بود که جامعه جهانی سرانجام باید زمانی مداخله کند و به وضعیت ناپایدار کنونی در ایران که روز به روز بدتر و بدتر می شود بپردازد.”

کرونا یک فاجعه جهانی‌ است که مرز نمیشناسد. سراسر اتحادیه اروپا با مرز‌های باز خود غرق در کرونا است. کرونا از چین از آن طرف دنیا وارد آمریکا و کانادا شد. آمریکای لاتین که به نظر میرسید مصون مانده است نیز گرفتار کرونا شده است. ولی‌ این شورا، که فقط تشنه قدرت است، خواهان “مداخله جامعه جهانی‌” در ایران است. به عبارت دیگر، وقتی‌ لیبی‌ کردن ایران از طریق جنگ شکست خورد، حال باید از “در کرونا” در ایران مداخله کرد و از ایران لیبی‌ ساخت.

این “شورا” تقاضا برای اقدام نظامی را غیر مستقیم مطرح می‌کند، چون اشاره می‌کند به تهدید برای “امنیت جامعه منطقه و بین المللی” که همان حکایت لیبی‌ کردن ایران است. هدف این “شورا” این است: “در شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه‌ای در چهارچوب فصل هفتم شورای امنیت [که درباره امنیت بین المللی است، و اجرای چنین قطعنامه‌ای برای همه اعضا اجباری است] تصویب کنید،” که همان چیزی است که در نامه قبلی‌ هم تقاضا شده بود.

مضحک، و چیزی که حماقت و پرت بودن اعضای این گروه را نشان میدهد، اینجا است که در حال حاضر نه تنها آمریکا پیشتاز تعداد مبتلایان به کرونا در سطح جهان میباشد [که اگر بخاطر داشته باشیم که جمعیت چین ۵ برابر آمریکا است، ابعاد فاجعه در آمریکا حتی بیشتر خواهد بود]، بلکه رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی در آمریکا شب و روز مشغول انتقاد از دولت آقای ترامپ بخاطر جدی نگرفتن شیوع کرونا، آماده نکردن کشور، و بی‌ اعتنائی به هشدار‌های مقامات بهداشتی و امنیتی دولت خود در باره کرونا میباشند، و روزنامه‌هایی‌ نظیر واشنگتن پست و نییورک تایمز افشا گری‌های زیادی درباره بی‌ اعتنائی آقای ترامپ به خطر کرونا منتشر کرده ا‌ند. فرمانداران بسیاری از ایالت‌ها نیز خشمگین هستند. بعنوان مثال، آقای جی بی‌ پریتزکر، فرماندار ایالت ایلینوی، چندروز پیش خشمگینانه به آقای ترامپ گفت، “توییت نوشتن خودرا کنار بگذار و وظیفه خودرا انجام بده.” آقای کومو فرماندار ایالت نیویورک بارها به آقای ترامپ بخاطر کرونا حمله کرده است.

سازمان بهداشت جهان اعلام کرده است که در حال حاضر “داغ ترین” نقطه برای کرونا اروپای غربی است. در این زمان که این پست را مینویسم، تعداد مبتلایان در آلمان، ایتالیا، اسپانیا و فرانسه، به ترتیب، ۵۷،۶۹۵، ۹۲،۴۷۲، ۷۳،۲۳۵ و ۳۷،۵۷۵ نفر و تعداد جان باختگان ۴۳۳، ۱۰۰۲۳، ۵۹۸۲، و ۲۳۱۴ نفر میباشند. خبرگزاری فرانسه چند دقیقه پیش گزارش داد که دو سوم تمامی مبتلایان جهان در اروپا هستند، ولی این “شورای” ضد ملی‌ نگران شیوع کرونا از ایران به خارج میباشد و خواهان مداخله در ایران است.

در چنین شرایطی، و در حالی‌ که مردم ایران در سخت‌ترین شرایط هستند، و این “شورای” ضد ملی‌ کوچکترین اقدامی برای پایان دادن به دستکم تحریم دارو و تجهیزات پزشکی‌ انجام نداده است، تنها چیزی که برای این “شورا” مهم است مداخله در ایران، و مطرح شدن برای حکومت است. این “شورا” مدعی است که می‌خواهد گذار به دموکراسی را مدیریت کند، ولی‌ از انجام کوچکترین اقدام عملی‌ برای مردم، نظیر جمع آوری کمک‌های انسانی‌ و فرستادن آنها به ایران عاجز است، و به تنها چیزی که می‌‌اندیشد، رسیدن به قدرت است.