مقدمه

زورگویی آمریکا به آلمان چه در رابطه با ورودش به جنگ اوکراین وچه در رابطه با قرارداد گاز با روسیه برای جهان روشن است

شرایط بغرنج امروز جهان در خطرناکترین دوره خود بعد از جنگ جهانی دوم و تهدید جنگ اتمی محتملترین بین قدرتهای اتمی جهان است. درجریان جنگ سرد بین اتحادجماهیرشوروی سابق و ایالات متحده آمریکا، تمامی رسانه ها و حتی سینما مملو از ادبیاتی که نسبت به خطر چنین جنگی هشدار میدادند (فیلم The Day After) بود، امروزه سران غرب و روسیه چنان درگیر جنگ اوکراین شده اند که بنظر میرسد سلاح اتمی ای در میان نیست و خبری نیز از هشدار نسبت به چنین جنگی در رسانه های به اصطلاح آزاد غربی و غیرغربی نیست. این نشانه بسیار خطرناکی است از قبول سناریو جنگ هسته ای برای تسلیم طرف مقابل. بویژه که در دوره جنگ سرد سلاحهای اتمی بشدت در کنترل قدرتهای بزرگ بود امروزه با فروپاشی شوروی سابق و گسترش دستیابی به آن سلاحها درجهان خطرو احتمال افتادن این سلاحها بدست گروههای تروریستی جهت کشاندن جهان به یک جنگ هسته ای افزایش یافته.

کشور ما نیز بدلیل خلیج فارس و نفت در حساس ترین منطقه ژئوپولوتیک جهان بعد از آسیای شمال شرقی چه برای غرب و چه برای شرق(چین و هند) قرار دارد. جدای از همسایگی ایران به روسیه و درگیر شدن ایران با پهبادهایش چه آنگونه که غرب ادعا میکند و چه آنگونه که رژیم خود مطرح و آنرا قاطعانه رد میکند، نزدیکی جغرافیایی ایران به این جنگ و تضادهای منطقه خلیج فارس، بعلاوه ماجراجویی های اسرائیل در رابطه با پروژه هسته ای ایران، و ماجراجویی های اخیر جمهوری باکوبرای وادارکردن ایران به یک واکنش نسنجیده و کشاندن پای دشمنان ایران به مرزهای شمالی کشور، سرریز کردن تضاد آمریکا و چین بویژه با صلح بین عربستان و ایران با ابتکار چین به خلیج فارس،  گسترش بحران اوکراین و یا هرگونه ماجراجویی اسرائیل درشمال کشور میتواند برای ایران بسیار خطرناک باشد. از اینرو شناخت درست و دور از پروپاگاندای بی سابقه جهانی غرب با بستن همه دریچه های رسانه ای روسیه، بسیار ضروریست.

ناگفته نباید گذاشت که ایران همواره طی 300سال گذشته توسط همسایه شمالیش از پشت خنجر خورده است. چه مستقیم توسط دولتهای حاکم و چه توسط ایادیشان در داخل کشور مانند حزب توده و فرقه مجاهدین که برایشان جاسوسی نیز میکردند. آنچه واضح است وقتی آمریکای زورگو در 12000کیلومتری ما، یک ایران مستقل، قوی و اتمی و پیشرفته را نمیتواند تحمل کند، بطور قطع همسایه شمالی ایرانی قدرتمند را بنفع خود نمیداند.

داده های تاریخی مهم و موثر جنگ اوکراین

با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی1991، پیمان نظامی ورشو بین کشورهای اقماریش نیز ناپدید شد. یلتسین اولین رئیس جمهور روسیه بعد از فروپاشی شوروی، در سخنرانیش در جلسه سالانه سازمان ملل، روسیه را کشوری دمکراتیک با تمامی مشخصه های جامعه دمکراتیک و حقوق بشر و بدور از هرگونه جنگ سرد و در صلح با تمامی جهان و با قبول همه چارچوبهای سازمان ملل…تعریف کرد [1]

در نتیجه فروپاشی شوروی و پایان جنگ سرد، هم ایالات متحده و هم روسیه باید مشخص می کردند که چه سیاستی در قبال یکدیگر اتخاذ کنند؟. از این روی یلتسین در فوریه 1992 به ایالات متحده رفت و در نشست مشترک کنگره ایالات متحده سخنرانی کرد وگفت:

“مردم روسیه دست شان را برای دوستی با ایالات متحده به منظور ساختن یک جهان بهتر، یک جهان بدون جنگ و همراه با صلح دراز می کنند،”

این دقیقا همان چیزی است که اکثریت بالایی از مردم روسیه هم می خواستند و میتوان گفت که حتی امروزه هم دوست دارند اگر نه یک دوستی بلکه حداقل خواهان یک مشارکتی با ایالات متحده داشته باشند.مردم روسیه با استقبال از یلتسین و انتخاب او برای دور دوم ریاست جمهوری نشان داد که از سیاست یلتسین دفاع میکنند.

آمریکا دو راه کار برای انتخاب داشت

1. با روسیه همان کاری را بکند که با دشمنانش بعد از جنگ جهانی دوم انجام داد، با آلمان، ایتالیا و با برخی کشورهایی که اشغال شدند از قبیل فرانسه و کشورهای دیگری که اشغال نشدند اما به شدت آسیب دیدند از قبیل بریتانیا. دقیقتر اینکه راهی بیابد که در آن کشورها نازی ها و فاشیست ها و یا کمونیست ها نتوانند دوباره به قدرت برگردند. چون در آن زمان احزاب کمونیست فرانسه و ایتالیا بسیار بسیار قوی بودند. چنین طرحی بعدا به «طرح مارشال» موسوم شد که عملا یک مجموعه طرح های مالی برای هزینه مقادیر کلان پول با دقت و حساسیت بالا در آ« کشورها تا به نتایج کاملا خاص طرح مارشال برسد و اجازه حصول برخی نتایج دیگر را ندهد. تا اینگونه آمریکا بتواند دمکراسی را در این کشورها توسعه دهد. بویژه که روسیه نیز مانند ایران هرگز در کل دوره هزار ساله تاریخ خود دموکراسی نداشته.
2. رویکرد دیگر این بود که با از بین روفتن شوروی امر به آمریکا مشتبهه شود و بگوید برای چهاردهه شما با سلاح اتمی دشمن شماره یک ما بودید، جنگ سرد را باختید و باید بعنوان بازنده تنبیه شوید و بهایش را بپردازید.

دکترین ولفوویتز

در اوایل سال 1992 سندی محرمانه ای توسط  پل ولفوویتز معاون وزیر دفاع ایالات متحده و مسئول سیاست گذاری تدوین شد(“دکترین ولفوویتز” [2] که بعدا بنام “دکترین بوش” معروف شد)، که مبتنی بر آن استراتژی و رفتار آمریکا تا به امروز هدایت و پیاده شده است. همان زمان این دکترین به روزنامه نیویورک تایمز درز کرد و علنی شد.

دکترین ولفوویتز اساسا می گفت که:

“ایالات متحده هرگز نباید اجازه بدهد هیچ کشوری آن را به چالش بکشد. ایالات متحده باید تنها قدرت برتر جهان باقی بماند و باید به متحدان مان بگوییم که درباره توسعه تسلیحات نگران نباشند، چراکه ما این کارها را برای آنها انجام خواهیم داد.بعلاوه ما باید روسیه را تحت نظر داشته باشیم برای اینکه نمی دانیم روسیه به چه سمتی خواهد رفت، این خرس (روسیه) شاید دوباره بلند شود و غرش کند.”

این سند در امریکا سر و صدای بسیاری ایجاد کرد. تد کندی گفت:

“دکترین ولفوویتز” یک سند امپریالیستی است و هیچ کشوری نمی تواند و نباید آن را بپذیرد.”

با افشای دکترین آمریکا، این سند در ظاهر توسط آقایان دیک چینی (معاون رئیس جمهور) و کالین پاول وزیر دفاع آمریکا بازنویسی شد. اما این ایده که “ایالات متحده باید تنها ابرقدرت جهان باقی بماند” و رویکردش درباره روسیه حفظ شد.  بدین معنا که به  (روسیه) می گفت دیگر ابرقدرت نیستید و یک کشور درجه دوم هستید، خیلی که به شما لطف کنیم خواهشا یک گوشه ای بنیشیندو ساکت بمانید.

حقایق پیاده شدن دکترین ولفوویتز

سران غربی همچون آقای جیمز بیکر وزیر خارجه آمریکا 1992-1989و بسیاری دیگر از سران غربی مانند آلمان غربی در دیدارهایشان با گورباچف، از وی خواستند که اجازه متحد شدن آلمان شرقی و غربی را بدهد و دیوار برلین برچیده شود. و گفته شد اگر گورباچف موافقت کند،

“ناتو حتی یک اینچ هم به سمت شرق گسترش نخواهد رفت”.

ریز مذاکرات جمیز بیکر با گورباچف (آخرین رئیس جمهور شوروی) در تاریخ 12 دسامبر 2017 توسط آرشیو دفاع ملی دانشگاه جورج واشنگتن از طبقه بندی محرمانه خارج شد و این نکات در آن سند موجود است. با قول آمریکا و دستور گورباچف دیوار برلین برداشته شد. و آلمان شرقی و غربی متحد شدند.

شروع گسترش ناتو

آمریکا چند سال به قولش پایبند ماند یعنی ناتو در دوره ریاست جمهوری 4ساله بوش پدر ودر دور اول ریاست جمهوری بیل کلینتون” سر جای خود باقی ماند و پیشروی ای بسمت شرق نداشت. اما در دوره دوم کلینتون در سال 1996 آمریکا تصمیم برای گسترش ناتو گرفت. سه کشور لهستان، جمهوری چک و مجارستان از اقمار اتحادجماهیرشوروی سابق را وارد پیمان ناتو کردند.

واکنش غول استراتژیست آمریکا به گسترش ناتو

توماس فریدمن Thomas Friedmannستون نویس قدیمی نیویورک تایمز در سال 1998 با “جرج کنن George Kennan” طراح و استراتژیستِ دکترین جنگ سرد علیه اتحادجماهیر شوروی سابق و سفیر سابق آمریکا در شوروی[3]  مصاحبه ای کرد که در نیویورک تایمز[4] و مجله فارن ریپورت[5] منتشر شد.

فریدمن نظر جورج کنن را در مورد شروع گسترش ناتو پرسید؟ جورج کنن:

“من فکر میکنم این یعنی شروع یک جنگ سرد جدید. و مهلک ترین خطای سیاست خارجی آمریکا در کل دوران پس از جنگ سرد است. روسیه بتدریج واکنش بسیارتندی نشان خواهند داد و بر سیاست های آنها تاثیر خواهدگذاشت، فکر میکنم گسترش ناتو یک اشتباه فاجعه باراست و بطور مطلق هیچ دلیلی برای اینکار وجود ندارد.”

واکنش های یلتسین

بوریس یلتسین[6] در مذاکراتش با بیل کلینتون گفت:

اگر [گشترش ناتو را] ادامه دهید، من چیزی جز تحقیر روسیه نمی بینم. چرا می خواهید این کار را انجام دهید؟ ما به یک ساختار جدید برای امنیت پان اروپایی نیاز داریم، نه ساختارهای قدیمی! …. اما موافقت من با گسترش مرزهای ناتو به سمت مرزهای روسیه – به منزله خیانت من نسبت به مردم روسیه است.[7]

“نیویورک تایمز در 6دسامبر1994 نوشت، یلتسین معتقد است ناتو دوباره قصد تقسیم قاره [اروپا] را دارد.” [8]

یلتسین که بسیار بسیار عصبانی بود گفت:

“ما هائیتی نیستیم، نمیتوانید رفتاری که با هائیتی داشتید با ما بکنید، ما ملت بزرگی هستیم، گذشته پرافتخاری داریم، روسیه بازخواهد گشت، روسیه بازخواهد گشت“[9]

رویکرد روسیه و پوتین به غرب و آمریکا علیرغم عهدشکنی

از سال 1985 زمان بقدرت رسیدن گورباچف تا سال 2007 زمانیکه پوتین هفت سال بود که در قدرت بود، یعنی بمدت 22 سال اگر تمامی آرشیو کتب و نشریات و رسانه های روسیه و غرب را بررسی کنید، حتی یک نمونه موضع گیری و نکته ای از سوی روسیه درج نشده که باعث ناراحتی آمریکا شده باشد. اولین درخواست پوتین بعد از انتخاب شدن به ریاست جمهوری، پیوستن به ناتو بود. جواب آمریکا به پوتین ضمن تمسخر پوتین و جوک خواندن پیشنهادش این بود که “برو پی کارت” Go and take a walk

درخواست بعدی پوتین پیوستن به بنوعی از توافق اقتصادی با اتحادیه اروپا بود که بسادگی به او گفتند که برود پی کارش، با این بهانه که، “چون شما کشور بزرگی هستید”. این رویکردها علیرغم این بود که پوتین بهترین واکنش های سران غرب را در مناسباتش با غرب برانگیخته بود.

نیویورک تایمز نظرات سران کشورهای غربی را بعد از دیدارهای طولانی آنها با پوتین در مورد او تحت تیتر “سیاست های شکست خورده غرب در مورد پوتین” در یوتیوب بطول سه دقیقه که بیش از چهارمیلیون بازدیدکننده داشته منعکس کرده است:[10]

جورج بوش پسر:

من پوتین را انسان رو راست و قابل اعتمادی یافتم، حتی توانستم حسی از روحش داشته باشم. اگر این اعتماد را به او نداشتم به مزرعه ام دعوتش نمیکردم.

گرهارد شرود صدراعظم آلمان2005-1998:

مبنای هر نوع دوستی و همکاری بین روسیه و آلمان که هیچگاه به خوبی امروز نبوده است. رابطه ای برمبنای اعتماد است.

جورج رابرتسون دبیرکل ناتو 2004-1999:

من اطمینان دارم که این سطح از همکاری بین اعضای ناتو و روسیه جهانِ بهتری را خواهد ساخت. پوتین، در این جلسه که رابرتسون سخنان فوق را بیان کرد، گفت: “من پیشنهاد میکنم از این پس سرفرماندهی ناتو نامش به “شورای جمهوریها” تغییر کند. امیدوارم اعتراضی به آن نباشد.”. جواب جورج رابرتسون به پیشنهاد پوتین در همان جلسه و در حضور سران ناتو  :“من اعلام میکنم این حرف شما یک جوک بود!!

ساکوزی رئیس جمهور فرانسه  2012-2007

“من پوتین را فردی با دانش بسیار در مورد مسائل، و بسیار باهوش یافتم،”

اوباما :

“در مورد کارهای خارق العاده ای که شما برای مردم روسیه کرده اید با خبرم. “

تونی بلر:

“سهم و نقشی که روسیه در جامعه بین المللی بعد از 11سپتامبر داشته است بسیار قابل توجه است. ما امروز همکاریی از پوتین داریم که درگذشته نه چندان دور غیر قابل تصور بود. “

درجریان حادثه تروریستی 11سپتامبر پوتین طی تماسی با جورج بوش پدر اولین رئیس کشوری بود که کمک خودش را ارائه نمود. او گفت اگر برای مبارزه با تروریسم لازم است نیروهایتان را در مرزهای ما مستقر کنید و مهمان ما باشید.

گسترش ناتو

سازمان پیمان آتلانتیک شمالی “ناتو” به دوازده جمهوری سوسیالیستی سابق گشترش یافته است. هر یک به نوبه خود، به صورت تدریجی وضعیت روسیه را به عنوان یک اجنبی بین المللی فرموله می کنند.

نقاط قرمز در نقشه مراکز استقرار نیروهای نظامی آمریکا در جهان و درنمودارهای زیر تعداد نیرو در هر کشور

“تا سال 1995، تنها 13 درصد از نیروهای مسلح ایالات متحده در خارج از آمریکا خدمت می کردند. این میزان تا سال 2017، به 22 درصد افزایش یافت بود. در همان سال، ناتو 800 سرباز در استونی، 1200 سرباز در لتونی و لیتوانی و 4000 در لهستان در قالب گردانهای نظامی، متمرکز کرده بود. این گشترش علاوه بر استقرار 250 تانک، خودروهای جنگی بردلی و توپ های هویتزر پالادین بوده است. این بزرگترین تمرکز نظامی آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم در غرب روسیه است. این انباشت زمانی به وجود آمد که بودجه دفاعی در کشورهای بالتیک به طور تصاعدی افزایش یافت و استونی، لتونی و لیتوانی مجموعاً بیش از 2 میلیارد دلار در سال 2019 هزینه کردند.”[11] بنابراین، شواهد زیادی نشان می دهد که همبستگی بین افزایش حضور ناتو در یک منطقه و تشدید میلیتریسم در آن منطقه وجود دارد.[12]

میلیتاریسم و بعضی حقایق تاریخی آن:

• بین 24 می تا 10جون 1999، بمباران یوگسلاوی سابق توسط ناتو، که سازمان ملل حتی آنرا محکوم نیز نکرد.
• برسمیت شناختن کوزو و تجزیه یوگسلاوی که روسها معتقد بودند با اینکار عملا همه اقمار روسیه را تشویق به تجزیه میکنید.
• 12مارس 1999 پیوستن جمهوری چک، مجارستان و لهستان به ناتو
• 29مارس2004، پیوستن بلغارستان، استونی، لتونی، لتیوانی، رومانی، اسلواکی و اسلوونی به ناتو
• 1آوریل 2009، پیوستن آلبانی و کراوسی به ناتو
• 5ژوئن 2017، پیوستن مونته نگرو به ناتو
• 27 مارس 2020، پیوستن مقدونیه شمالی به ناتو
  

بیانیه بخارست تیرخلاص به اعتماد روسیه

اجلاس و بیانیه پایانی سران ناتو در بخارست 2الی4 آوریل 2008 که قراربود درباره نحوه برون رفت ناتو از بحران افغانستان چاره جویی کند، بدنبال سفرناگهانی بوش به اوکراین قبل از اجلاس و قول پیوستن اوکراین  و گرجستان به ناتو و مصوبه مجلس نمایندگان آمریکا بلافاصله بعد از این سفر که خواستار تسریع عضویت آن دو کشور در ناتو شده بود .تیر خلاص غرب به اعتماد روسیه بود. بیانیه بخارست میگوید:

” ناتو خواست و آرزوی پیوستن گرجستان و اوکراین به ناتو را خیرمقدم میگوید، ما امروز توافق کردیم که ایندو کشور عضو ناتو خواهند شد”.

روسیه که تابحال محاصره شدن توسط ناتو را با پیوستن کشورهای دور از مرزهایش مانند لهستان و… و یا کشورهای بسیار کوچک و بی اهمیتی مانند اسلوانی در مرزهایش را چه بدلایل ضعف و چه بدلایل اعتماد و امید به پیوستن به ناتو و اتحادیه اروپا و… تحمل کرده بود واکنش چندانی نشان نداده بود، به پیوستن اوکراین و گرجستان به ناتودر مرزهایش که برای روسیه دارای اهمیت استراتژیک هستند، علیرغم اینکه ایندو کشور هیچ اهمیت استراتژیکی برای آمریکا ندارند تا ضرورتی برای پیوستن آنها به ناتو تراشید، اکنش نشان داد. بویژه که چشم انداز استقرار نیروهای ناتو در مرزهایش بر خلاف همه قول و قرارها و همه تضمین هایی که داده شده بود، نه تنها پیشروی ناتو متوقف نشده بود بلکه حالا به مرزهای روسیه رسیده بود.

معاون وزیر خارجه روسیه:

“این کار یک اشتباه عظیم استراتژیک است که عواقب خطرناکی برای امنیت اروپا خواهد داشت”

پوتین:

“پیوستن گرجستان و اوکراین به ناتو تهدید مستقیم و آشکار برای امنیت روسیه است”

با واکنش روسیه، بلافاصله بعد از اجلاس بخارست برخی کشورهای عضوناتو مانند فرانسه و آلمان با رهبری انگلامرکل بشدت با عضویت ایندو کشور مخالفت کردند و همین امر اجرایی شدن عضویت آنها را به تعویق افتاد. اما هوپ شفر دبیر کل وقت ناتو در این باره چنین اظهار نظرکرد:

“کمترین تردیدی وجود ندارد که گرجستان و اوکراین روزی به عضویت سازمان پیمان آتلانتیک شمالی پذیرفته خواهند شد:” [13].

جنگ روسیه و گرجستان

دولت گرجستان که فکر میکرد بیانیه بخارست چراغ سبزی است برای درگیر شدن گرجستان با روسیه و حمایت ناتو از گرجستان در آن درگیری تا از این طریق عملا به عضویت ناتو درآید، در تاریخ ۷ اوت ۲۰۰۸ نیروهای ارتش گرجستان در یک عملیات غافلگیرانه، شهر تسخینوالی مرکز جدایی طلبان گرجستان را تصرف کردند که به درگیری نظامی روسیه و گرجستان منجر شد. روسیه گرجستان را کوبید و هیچ حمایتی نیز از ناتو دیده نشد. جنگ گرجستان بطور مستقیم محصول بیانیه بخارست بود.

جنگ اوکراین و پیشینه های تاریخی

اوکراین کشوری است که بشدت قطبی شده است، ساکنین غربی آن تمایل به پیوستن به غرب و ساکنین شرقی متمایل به روسیه هستند. طبق نظرسنجی هایی که طی ده سال توسط موسسه بین المللی ریپابلیک آمریکا در منطقه خارج کنترل روسیه صورت گرفته (دموگرافهای زیر) بیانگر شکاف عظیم بین مردم این کشور است. عمده مردم اوکراین خارج کنترل روسیه معتقدند که اوکراین در مسیر درستی قرار ندارد(نظرسنجی اول از سمت چپ)، اما نظر همین مردم در مورد پیوستن به ناتو و اتحادیه اروپا شکاف بزرگی را نشان میدهد.  نگارنده نیز از طیف وسیعی از پناهندگانی که تازه به آلمان میرسیدند سوال کردم همه جنگ اوکراین را جنگ بین آمریکا و روسیه میدانند و نه جنگ اوکراینی ها.

اوکراین و نازیها

بلحاظ داخلی اوکراین سابقه تاریخی بحران خیزی دارد، درجنگ جهانی دوم مردم بخش غربی اوکراین با آلمان نازی همکاری گسترده ای در ارتکاب به جنایات جنگی نمودند. آنها در ادارات آلمان نازی، پلیس آلمان، یگانهای گارد برای سرکوب مردم و دستگیری یهودیان، خدمت در ارتش آلمان، و خدمت در ارودگاههای اجباری و …نقش موثری داشتند. آنها تحت فرماندهی آلمان نازی بصورت یکانهای مستقل اوکراینی با ارتش سرخ جنگیدند.[14]

رهبر تاریخی نازیست-فاشیست های اوکراین بنام استفان باندرا با دو گردان نازیست اوکراینی در هنگام شروع حمله آلمان نازی به شوروی در جنگ دوم جهانی به آنها پیوست و علیه ارتش سرخ جنگید. بعد از پایان جنگ او به برلین فرار کرد تا در نهایت در 1959 در برلین توسط کی جی بی بقتل رسید. طبعا بسیاری از نازیست های اوکران بعد از شکست هیتلر توسط استالین و پیشروی ارتش سرخ بسمت غرب محاکمه و مجازات شدند. از این رو عناصر نازیست-فاشیست اوکراینی بشدت ضد روسیه هستند. آنها توسط آمریکا مسلح و سازمان داده میشوند که عامل بسیاری از تیراندازیها و قتلها در جریان انقلاب نارنجی-کودتا در اوکراین بودند. عناصر دستگیرشده این فرقه در درگیریهای نظامی اخیر در ماریوپول توسط ارتش روسیه با خالکوبی هایی که مربوط به این فرقه نازیست میباشد شناخته میشدند. نازیهای اوکراین معتقدند

“استفان باندرا پدرماست و اوکراین مادرماست”.

در نهایت پوتین عطف به تحولات داخلی اوکراین در کنفرانس مونیج 2020 نسبت به گسترش ناتو و اتحادیه اروپا بهمراه تحقیرهایی که روسیه شده و میشود اینگونه واکنش نشان داد:

“”من فکر میکنم که گسترش ناتو هیچ رابطه ای با نوسازی ناتو برای تضمین امنیت اروپا ندارد. برعکس اینکار تخریب اعتماد بین ماست. ما حق داریم علیه این تهدید امنیتی علیه خودمان هر اقدامی که لازم باشد را اتخاذ کنیم. پس چه شد آن تضمین هایی که بعد از انحلال پیمان ورشو به ما داده شد که دیگر گسترش ناتو بسمت روسیه صورت نخواهد گرفت؟ آن اعلامیه های عدم گسترش کجاست امروز؟ ولی میخواهم امروز شما را در مورد آنچه قول داده شده بود بروز کنم. با نقل قول از دبیر کل ناتو  مانفرد وورنر Manfred Wörnerدر 17می 1990 و ضمانت هایی که داده بود، پوتین گفت مگر شما نگفتید: “اینکه امروز ما حاضر نیستیم خارج از مرزهای آلمان با یک ارتش مرگبار رویا رویی کنیم ضمانت کافی و محکم و قاطعی است به شورویها. (نقل قول از مانفرد وورنر دبیرکل ناتو جولای1988 الی اوت1994)”  خوب کجاست آن ضمانت ها کجاست؟””

جوابی که به پوتین داده شد، این بود:

“ما آن تضمین ها را به اتحاد جماهیر شوروی دادیم ولی شما روسیه هستید!”

این جواب در دنیای سیاست و روابط بین الملل بمعنی این است که (آمریکای پیروز در جنگ سرد) بعنوان کشوریکه تنها ابرقدرت جهان است قواعد و قوانین را مطابق میل و منافع خود تعیین و ابلاغ و اجرا میکند و ضعیفترها مجبورید آنرا تحمل و اجرا کنند.جواب پوتین به این تحقیر و توهین روسیه کشوری با 10.000 کلاهک اتمی این بود:

“اشتباه ما این بود که به شما اعتماد کردیم، اشتباه شما هم این است که از اشتباه ما سوء استفاده میکنید”

آخرین دیدار پوتین و بایدن

بعد از تمرکز نیروهای روسیه در مرزهای اوکراین پوتین در آخرین دیدارش با بایدن 16ژوئن 2021، از او خواست که آمریکا بطور کتبی تضمین بدهد که ناتو را به اوکراین گسترش نخواهد داد، آمریکا آنرا رد کرد. دیگر استراتژیست نامدار آمریکا هنری کیسینجر نیز با گسترش ناتو به سمت روسیه و به اوکراین بشدت مخالف کرده بود، اما دولت بایدن ضمن اشتباه محاسبه از عزم روسیه، عزم کرده بود که با وادارکردن پوتین به عقب نشینی قدرت نمایی بکند.

پوتین نیز برای جلوگیری از گسترش ناتو به اوکراین تصمیم گرفت اوکراین را نه آنگونه که آمریکا وانمود میکند “تسخیرش” نماید، بلکه قصد نابودیش را دارد. چرا که پوتین هوشیارتر از این است که دست به تسخیر اوکراین دومین کشور وسیع اروپا بعد از روسیه بزند، تجربه شوروی سابق و آمریکای امروز در افغانستان، تجربه آمریکا در عراق، در سوریه در لیبی همه گواه اند که چنین عملی یک خود کشی است. البته این بدین معنانیست که روسیه از سقوط دولت اوکراین بدنبال شروع حمله روسیه استقبال نمیکرد.

سوال این است که آیا باید از تجاوز روسیه به کشور اوکراین حمایت کرد؟ پاسخ آشکار است که خیر. اما تجاوز روسیه را نمیتوان در بستری  اخلاقی مورد ارزیابی قرار داد. جهان بعد از انقلاب صنعتی شاهد این بود که کشورهای دارای قدرت اگر بتوانند همه سیاره زمین را تسخیر و بنفع خود مصادره میکنند و حتی بعد از به خاک سیاه نشاندن کشورها تا بزور آنها را بیرون نریزند دست بردار نیستند. بعد از جنگ جهانی دوم عملا این آمریکا بوده است که همه قواعد روابط بین المللی را نوشته و به جهان تحمیل کرده و میکند. تمامی نهادهای بین المللی تحت کنترل آمریکاست. از سازمان ملل، تا اتحادیه اروپا، تا بانک جهانی تا صندوق بین المللی پول…بلحاظ نظامی نیز طبق دکترین مونروه[15] که از دسامبر 1932 منتشر و اعلام شده، اگر کشوری نیروی نظامی اش را نه فقط در نزدیک مرزهای ایالات متحده بلکه حتی در مرزهای کشورهای نیم کره غربی (آمریکای شمالی و جنوبی) مستقر کند بلکه اگر بخواهد یکی از این کشورها را کنترل کند به معنی دشمنی با ایالات متحده آمریکاست. درمقابل آمریکا خود در سراسر جهان دست به اشغال کشورها زده است. یعنی قانون اگر میخواهید بعنوان یک کشور مستقل نابودت نکنند باید از خودت دفاع کنی را آمریکاست که به جهان تحمیل کرده است. و خود به هرکشوری که از او اطلاعت نکرده است اگر شرایط اجازه داده حمله کرده و اگر نه با تمام توان برای بزانو در آوردنش به هر وسیله غیر انسانی توصل جسته است. به روسیه در مورد مداخله در امور داخلی در انتخاباتش هشدار میدهد اما هیچ فرصتی را برای مداخله در امور داخلی دیگران در جهان از دست نمیدهد. رهبرتراشی آمریکا و غرب برای ایران آخرین نمونه های اخلاقی عدم مداخله در امور دیگر کشورهای آمریکا و غرب است. بنابراین کشورها چاره ای ندارند جز اینکه اجازه ندهند آمریکا طبق روش جاری 250ساله خود از زمان استقلال، حیاتشان را با انتقال نیروهایش تحت نام ناتو به مرزهایشان به خطر بیندازد. پیمان ناتویی که موجودیتش برای مقابله با پیمان ورشو بود که وجود خارجی ندارد. طبق نوشته سایت فارن افیرز Foreign Affairs سازمان جاسوسی آمرکیا سی آی اِ عملا دولت در سایه در دیگر کشورهاست. مدیر سابق سی آی اِ جیمز ولزلی طی مصاحبه ای با لارا اینگراهام فاکس نیوز وقتی پرسیده شد که آیا در انتخابات دیگر کشورها دخالت میکنید؟ جواب داد:

JAMES WOOLSEY: Oh, probably. But it was for the good of the system, in order to avoid the communists from taking over.

“اوه احتمالا، مداخله ما بخاطر منافع سیستم خودشان است، برای اینکه کمونیستها پیروز نشوند!!!”[16]

لارا اینگراهام: الان که دیگر نمیکنید؟

جیمز ولزلی: خوب ام م م م م فقط برای خوبی خودشان.

توجه دارید که مطالب فوق تاریخ نیست، همین امروزه سی آی اِ بخش مستقلی با بودجه کلان برای اینکار دارد.

رسانه ها

بسیار در کشورهای دمکراتیک حرف از رسانه های آزاد و مستقل زده میشود اما بلافاصله بعد از تجاوز روسیه به اوکراین، تمامی رسانه های مربوط به روسیه مسدود شدند. در مقابل تمامی رسانه های غربی بطور یک جانبه پروپاگاندای جنگی علیه روسیه و بطور خاص پوتین را در ابعادی باور نکردنی شروع کردند. امروزه پوسترهای 10×5 متر پوتین در شهرهای اروپایی که لباس زندانی بتن دارد، و صدها کتاب در قفسه های اختصاصی کتابفروشیها علیه پوتین، نشر مطالب ترور شخصیتی پوتین در چندین صفحه در نشریات مهم آمریکا مانند نیویورک تایمز و مجله تایم …همه نشانگر واژگونگی ادعای رویکرد آزاد به رسانه هاست.

عواقب پیوستن اوکراین به ناتو

هم مرزی ناتو و روسیه با پیوستن اوکراین به ناتو بطور خاص با بی اعتمادی مردم روسیه به آمریکا و تحقیر های شگرفی که توسط آمریکا بعد از فروپاشی اتحادجماهیر شوروی شده اند. و به گوشه هایی از آن در فوق اشاره شد، آنهم در کشوری به اهمیت و بزرگی اوکراین که با حضور عناصر نازی در حاکمیت آن و دشمنی نژآدپرستانه دیرینه آنها با روسیه عملا مرز دوکشور را همواره در تهدید جنگ بین روسیه و ناتو(آمریکا) نگه خواهد داشت. بطور خاص وقتی توجه کنیم کشوری که به ناتو می پیوندد طبق بند 5 پیمان ناتو، آمریکا تضمین میدهد که در صورت مورد حمله قرارگرفتن از آن کشور دفاع کند. تضمینی که در ناتو فقط و فقط برای کشورهای دارای اهمیت استراتژیک برای آمریکا مانند آلمان و فرانسه در آن گنجانده شده است و نه در مورد اوکراین که هیچ اهمیت استراتژیکی برای آمریکا ندارد و حتی شرایط پیوستن به اتحادیه اروپا را نیز ندارد.  درصورتیکه اگر اوکراین را کشور بی طرفی  تعریف کنند، بعنوان حائلی بین روسیه و ناتو تبدیل میگردد که در نتیجه آن جهان از این نظر بسیار بسیار امن تر خواهد بود.

بعضی عواقب بی سیاستی های فاجعه بار استراتژیک آمریکا

1. محبوبیت پوتین طبق گزارش مجله نیوزویک در6آوریل 2023 بالاترین حد درسالهای گذشته است^[1]https://www.newsweek.com/vladimir-putin-popularity-us-record-high-poll-1793000#:~:text
2. پوتین در بین مردم روسیه بعنوان یک قهرمان بالاترین محبوبیت را بخاطر ایستادن در مقابل قلدریهای آمریکا داراست.
3. مردم روسیه در زمان شوروی دشمن کاخ سفید و وال استریت بودند ولی دشمنی با مردم آمریکا نداشتند. امروزه این دشمنی ایجاد شده است.
4. اگر آمریکا به این نتیجه رسیده که چین دشمن و خطر اصلی علیه آمریکاست، با ماجرای اوکراین عملا روسیه را بدامن چین انداخت.
5. اگر آمریکا معتقد است که ایران یک خطر عمده برای منافع او در منطقه است با ماجرای اوکراین عملا روسیه و ایران را متحد کرد.
6. آمریکا به روسیه در بحران سوریه نیاز داشت که آنرا از دست داد.
7. آمریکا در برجام به روسیه نیاز داشت که آنرا از دست داد.
8. با درگیر شدن اروپا و آمریکا در اوکراین، عملا نیروهایش و قوای اقتصادیش را در مقابله با چین تحلیل برد.
9. با درگیر شدن در اوکراین که هیچ ارزش استراتژیک برای آمریکا ندارد، متحدین استراتژیک خود مانند ژاپن و هند و استرالیا… در مورد اعتماد به آمریکا در مقابل تهدید چین و اینکه بتواند بطور موثر به کمک آنها برود تردید خواهند کرد.
10. از آنجا که غیرممکن است که آمریکا بتواند روسیه را در اوکراین به زانو در آورد، همین امر عملا به پایان یافتن ابر قدرتی آمریکا در جهان سرعت خواهد بخشید.
11. اگر روسیه به هردلیل در معرض به زانو در آمدن قرار بگیرد، جنگ اتمی قطعی است.
12. همین عدم توجه آمریکا به این امر ساده، متحدین آمریکا را در مورد اعتماد به سیاست های او مورد شک و تردید قرار میدهد چرا که جهان و متحدین خود را در خطر یک جنگ اتمی قرارداده است.
13. این روند در عملکردهای آمریکا، ادامه سیاستهای فاجعه بارش در افغانستان، عراق و سوریه و لیبی میباشد.
14. آمریکا بعد از فروپاشی شوروی سابق با این خیال که پیروز دنیاست، و بنابراین هرکاری کند درست است به خواب خرگوشی فرورفت و از همین رو هیچ نیازی به تدوین استراتژی جدیدی ندید، باعث شد چشم باز کنند ببیند چین بطور غیر قابل بازگشتی از او جلو افتاده است.
15. آمریکا با سیاست یک تازی در جهان و اینکه هرکاری که مایل بود میتواند بکند، عملا بدون هیچ استراتژی دست به اتحاذ سیاستهایی میزند که همگی فاجعه بار از آب در می آیند تا در نهایت با فضاحتی چون فرار از افغانستان به استمرار آن سیاست پایان دهد.
16. آمریکا عملا نقش جنگ افروز را بازی میکند و چین عملا نقش مقابل آن در بارزترین نمونه میانجیگری چین برای برقرار و عادیسازی روابط ایران با عربستان قدیمی ترین متحد آمریکا است.
17. زمانیکه آمریکا برای توسعه جنگنده اف-35 به میزان 1.7تریلیون دلار هزینه کرده در مقابل چین 1.7تریلیون دلار در جهان برای گسترش زیرساختهایی مانند جاده ها، بنادر، راه آهن و… سرمایه گذاری کرده است.
18. همه این فاکت ها و بسیاری دیگر که از حوصله این نوشته خارج است، شواهد بسیار آشکاری از سقوط ستاره اقبال یک ابرقدرت است.
19. جهان رویکرد زورگویانه آمریکا به اروپا در کنفرانس مطبوعاتی پایان دیدار بایدن و اولاف شولتز صدراعظم آلمان [17] را مشاهده کردند که چگونه بایدن بطور یکطرف دستور داد قرارداد خرید از طریق خط لوله نورد استریم لغو شود. ودر جواب سوال خبرنگاری گفت والا ما خودمان آنرا میدانیم چه کار کنیم و تعجب و سکوت شولتز از این اظهار نظر زورگویانه که در نهایت برای اروپا و مردم اروپا گرانی 50درصدری قیمتها و دو برابر شدن قیمت سوخت و انرژی و… را تحمیل کرد که اروپائیان را فقیر و فقیر تر کرده است.

[1] https://www.c-span.org/video/?60435-1/president-yeltsin-general-assembly-speech

[2] دکترین ولفوویتز  https://en.wikipedia.org/wiki/Wolfowitz_Doctrine

[3] او یکی از درخشان ترین متفکرین سیاسی ایالات متحده در نیمه دوم قرن بیستم بود، او ایده سدِ نفوذ و مهار اتحاد شوروی را مطرح و ایجاد کرد تا بدون جنگ نظامی به دنبال جنگ با اتحاد شوروی برویم و به طرز موفقیت آمیزی هم این کار را انجام داده شد.

[4] https://www.nytimes.com/1998/05/02/opinion/foreign-affairs-now-a-word-from-x.html

[5] https://www.foreignaffairsreview.com/home/kennan-revisited-nato-expansion-into-the-former-ussr-in-retrospect

[6] جانبداری بوریس یلتسین از برقراری دموکراسی در روسیه و کمک وی به این روند، از او در میان کشورهای غربی که خواهان فروپاشی شوروی بودند، یک چهره دموکرات ساخت.یلتسین در سال ۱۹۹۴ دستور حمله به چچن را صادر کرد. در سال ۱۹۹۶ برای دومین بار به ریاست جمهوری فدراسیون روسیه انتخاب شد و تا سال ۱۹۹۹ در این مقام باقی‌ماند. او در تاریخ ۳۱ دسامبر ۱۹۹۹ از قدرت کناره‌گیری کرد و اداره امور کشور را به نخست‌وزیر وقت ولادیمیر پوتین سپرد.

[7] https://nsarchive.gwu.edu/briefing-book/russia-programs/2018-03-16/nato-expansion-what-yeltsin-heard

[8] https://nsarchive.gwu.edu/briefing-book/russia-programs/2021-11-24/nato-expansion-budapest-blow-1994

[9] https://www.robert-schuman.eu/en/european-issues/0336-don-t-let-russia-be-russia-neither-provoke-nor-indulge

[10] https://www.youtube.com/watch?v=pCCTf17ZiIs

[11] همانجا

[12] همانجا

[13] https://www.reuters.com/article/us-nato-idUSL0179714620080403

[14]https://en.wikipedia.org/wiki/Ukrainian_collaboration_with_Nazi_Germany#:~:text

[15] Monroe Doctrine | History, Summary, & Significance | Britannica

[16] As Ex-CIA Head Admits to U.S. Meddling in Elections, Is Outrage over Russian Interference Overblown? | Democracy Now!

[17] https://www.youtube.com/watch?v=OS4O8rGRLf8

18982

SHARES

Share on Facebook

Tweet

Follow us

Share

Share

Share

Share

Share