ملاقات با نخست وزیر هلند آقای مارک روته در جریان کنگره سالانه حزب اتحاد احزاب لیبرال اتحادیه اروپا (آلده پارتی) در آمستردام. طی ملاقات ضمن معرفی خودو فرقه رجوی و نقض شدید حقوق بشر توسط این فرقه در آلبانی تشریح شد.
گندزدایی جامعه سیاسی خارج کشور
پربیننده ترین ها
ملاقات با آقای گای فرهوفشتادت عضو پارلمان اروپا و رهبر فراکسیون لیبرالهای اتحادیه اروپا از سیاستمداران عالی و افشای همه ترفندهای فریب فرقه رجوی در زمینه ماهیت این فرقه و فشارها و توطئه هایی که علیه جدا شدگان اعمال میکند.
بنابه دعوت یو ان واچ جنبش نه به تروریسم و فرقه ها در نشست سالیانه حقوق بشر و دمکراسی شرکت کرد. خانم دکتر هشترودی بنا به دعوت جنبش نه به تروریسم وفرقه ها در این نشست شرکت کردند که حضور ایشان باعث خوشحالی جنبش نه به تروریسم و فرقه ها گردید. ایشان ضمن حضورفعالشان در نشست با اعضای عالیرتبه شرکت کننده در جلسه به بحث و گفتگو پرداختند. ازجمله با وزیر سابق دادگستری و عضو پارلمان کانادا آقای ایروین کولتر و از بنیانگذاران یوان هیومن راتس واچ مفصلا به بحث پرداختند. این کنفرانس سالیانه جهت شنیدن گزارشات قربانیان حقوق بشربرگزار میشود. در همین رابطه آقای داود ارشد رئیس جنبش نه به تروریسم و فرقه ها سخنانی بشرح زیر ایراد کردند:
درملاقات با دکترورنر هویر به اطلاع ایشان رسید که: فرقه رجوی در حال تدارک دیدن یک زندان ابدی موسوم به اشرف 3 در محلی دورافتاده میباشد. این محل یک پایگاه نظامی متروکه آمریکایی می باشد با یک فرودگاه و یک سکوی هلی برد کوچک و بخشی از سیستم های داخلی آن مستقیما از آمریکا آورده شده و نصب گردیده اند. از ایشان استمداد کمک شد.
ملاقات با همسر نرگس محمدی در مقر ملل متحد ژنو-------آقای داود ارشد و خانم دکتر هشترودی با همسر نرگس محمدی در این ملاقات آقای تقی رحمانی همسر نرگس محمدی که خودشان نیز چندین نوبت زندان بوده اند از نقض حقوق بشر در ایران گزارشی به کنفرانس ارائه کردند و از تناقضات موجود در سیستم قضایی ایران در جریان محاکمه نسرین محمدی بطور مفصل و جامع سخن گفتند.خانم دکتر هشترودی و آقای مهندس ارشد با ایشان ابراز همدردی کردند و جزئیات بیشتری از موارد نقض حقوق بشر در فرقه تروریستی رجوی که در آن فعال بوده است را برای آقای تقی رحمانی تشریح نمودند.
دادخواهی علیه برده داری پناهجویان در تیرانا همچو لیبی توسط فرقه رجوی در دیدار آقای ارشد با نخست وزیران هلند و اسلووانیا
ملاقات با رهبر حزب دمکراتهای آزاد آلمان (اف پ د) آقای کریستین لیندنر در جریان کنگره سه روزه احزاب لیبرال اروپا در آمرستردام هلند. افشای جنایات فرقه رجوی علیه اعضا و جدا شدگان
آقای ارشد در مورد ادعای فرقه رجوی و حامیانش گفتند چند شاخص آشکار وجود دارد. چرا متحدین آنها بویژه آقای دکتر بنی صدر با پیش بینی سرنوشت آنها در عراق از آنها جدا شدند؟ چرا هیچ ایرانی چه مردمی چه سیاسیون در مراسم آنها شرکت نمیکنند؟ چرا این تشکیلات مجبور است جهت گردهمآیی هایش سیاهی لشکر کرایه کند؟ چرا این تشکیلات در ترس از مردم ایران اجازه نمیدهد با اعضایش درارتباط قراربگیرند؟ چرا ارتباط اعضایش را با جهان قطع میکند؟ چرا تمامی تحلیلگران برحقیقت نفرت مردم از این تشکیلات بدلیل همکاری با صدام را تاکید میکنند؟ چرا باید رجوی در داخل تشکیلاتش زندان و شکنجه برای اعضای خودش راه بیندازد؟ چرا مجبور است برای دریافت حمایت سیاسی هرچند بی ارزش منافع مردم ایران را به کسانیکه خود به کشتن آنها افتخار میکرده است بفروشد و حتی برای چند دقیقه سخنرانی آنها دهها هزار دلار بپردازد؟ چرا حتی عربستان حامی سیاسی و مالی آنها ارزیابیشان از آنها این استکه “هیچ جایگاهی در میان مردم ایران ندارند”؟ چرا در همین پارلمان اعضای سابق منتقدش را بقصد کشت میزند؟ چرا هر منتقدی ایرانی و حتی غیره ایرانی را جاسوس و مزدور رژیم!! میخواند؟ آیا بخاطر همین چرا ها نیست که: وقتی مردم ایران در سراسر کشور جهت خواسته هایشان دست به تظاهرات و اعتراض میزنند هیچ اسمی از آنها نمیآورند؟ آیا این مسئله پیامش غیر از این است که: مردم ایران رژیم حاضر را صد بار به فرقه رجوی ترجیح میدهند. و “تنها آلترناتیو دمکراتیک” جوکی بیش نیست.
خانم دکتر فریبا هشترودی: با یقین میگویم که مجاهدین شکنجه میکنند…. هشترودی1سرکار خانم دکتر فریبا هشترودی یکی از برجسته ترین زنان ایرانی جزء افتخارات ایرانیان در فرانسه، نویسنده و خبرنگار و فعال سیاسی که سابقا عضو شورای ملی مقاومت ایران بوده است که باید ایشان را بیشتر شناخت با علم یقینی در مورد فرقه تروریستی رجوی از درون آن سخن میگوید. وقتی به عمق پوسیدگی تشکل رجوی پی بردم جدا شدم بله
آخرین کلام مهدی تقوایی خطاب به مسعود رجوی
بیانیه 14 تن
مقالات پربیننده
نقش “مبارزه ضد امپریالیستی” دیروز در “مبارزه ضد صهیونیستی” امروز
منتظرالظهوری و آگاهی نیابتی مخرج مشترک تفکر آپوزیسیون و پوزیسیون ایران
چرا زینت میرهاشمی از بکارگیری کودک سربازان در مجاهدین حمایت میکند؟
بیانیه حمایت از آزادی بیان و نمایش مستند «بچه‌های کمپ اشرف» در جشنواره سالیانه فیلم گوتنبرگ
رمزگشایی از چرایی سرنگونی حاکمِ مسلمانِ ایران دوست و خواهان مدرنیته، توسط مردم ایران؟
کودک سربازان در سازمان مجاهدین خلق
مسعودرجوی و صدورحکم مبارزه مسلحانه بعد از43سال شکست روزانه این تاکتیک ضد بشری- پرگار قسمت دوم: آیا فرقه مسعود رجوی تغییر کرده است؟ تغییرات شگرف مسعودرجوی طی چهاردهه، و رویکردش به جنبش مهسا
آیا اعضاء مجاهدین سرمایه اند، یا قربانیان مغزشویی فرقه ای که بعد از رهایی از آن فرقه نیازمند درمان هستند؟
برنامه پرگار بی بی سی با سازمان مجاهدین چه باید کرد؟ با شرکت داود باقروند ارشد
سخنی با حامیان “رضا پهلوی”
جهان آبستن تحولاتی است که آنرا سونامی بین المللی میتوان نامید. هوشیار باشیم
شــــــــــــــروع یک پـــــــــایان!؟ درجهان چه میگذرد. سردرآوردن از لاک روزمرگی.- آنچه ما ایرانیان باید جهت فریب نخوردن در مورد جنگ اوکراین بدانیم
- من به رضاپهلوی وکالت میدهم تا
- انقلاب 22 بهمن نه برضد بعضی خدمات شاه بلکه برای برچیدن (دارِ دولت-ملت) او بود
آیا سازمان مجاهدین خلق «فرقه» است؟
ویژگیهای ابر جنبش به رهبری زنان ایران- سی خرداد 1360سالروز دفن آپوزیسیون، زاد روز منحوس بنیانگذاری تشکل خائن دیگر، و سوالاتی از رضا پهلوی
چه کسی به ۴ میلیون دلار سیا برای شورش علیه مصدق نه گفت؟
فرقه ها در میان ما
فعالیت های ما در تصویر
آیا واقعا هم «نهضت اتمی» مهم‌تر از نهضت ملی کردن صنعت نفت به رهبری مصدق است؟
وضعیت سنجی پنجاه و سوم: آیا واقعا هم «نهضت اتمی» مهم‌تر از نهضت ملی کردن صنعت نفت به رهبری مصدق است و هم توافقی که به قول ظریف، ترکمن‌‌چای و قرارداد 1919 است، خواست اکثریت مردم ایران است!؟:
نقل از : انقلاب اسلامی د رهجرت
در وضعیت سنجی ۵۲، سخن ظریف در باب قرارداد ترکمن چای و قرارداد ۱۹۱۹ را نقل، و نقد کردیم. آن زمان، خبر را دریافت کرده بودیم، ولی سند را در اختیار نداشتیم. پس نوشتیم که سخنِ حق است، اما نمی‌گوییم قول ظریف است. اینک متنی که در مجلۀ اندیشه پویا، مورخ اردیبهشت ۱۳۹۴، به قلم جلال توکلیان انتشار یافت است، در اختیار است. آن سخن از ظریف بوده است و بلحاظ اینکه گویای نوع توافقی است که مأمور به امضای آن است، عیناً نقل می کنیم:
ظریف نخست از بلاهایی که بر سر مذاکره کنندگان آمده اند، سخن می گوید: «قوام که در عزلت مُرد، و تیمورتاش که در زندان جان سپرد، و موسویان که به زندان افتاد، و امیر انتظام که تا اعدام پیش رفت. جامعه و دولت، برای مذاکره کنندگان ایرانی چه تقدیری رقم می زنند؟ بر سر این مرغان عزا و عروسی، چه می آید؟ هیچوقت کسی نمی پرسد وثوق الدوله تحت چه شرایطی قرارداد ۱۹۱۹ را امضاء کرد. کسی از افرادی که مملکت را به چنین موقعیتی رساندند، سراغی نمی گیرد. هیچکس از بانیان جنگ های دوم ایران و روس، سؤالی نمی پرسد. هیچکس به ایرانیانی که با امریکاییان مذاکره کردند تا روند انتقال قدرت در طی انقلاب با مسالمت انجام گیرد، آفرین نمی گوید. تاریخ فقط خائن هایی را که (قرارداد) ترکمن چای را امضاء کردند، نفرین می کند. خائن هایی که قرارداد دارسی را تمدید کردند. خائن هایی که (قرارداد) ۱۹۱۹ را امضاء کردند. خائن هایی که با امضای نفت شمال، غرور ملی را شکستند و به استالین باج دادند. خائن ها و سازشکارانی که ضعیف و جبون بودند. هیچ چیز به اندازۀ شکست در مذاکرات، برای مذاکره کنندۀ ایرانی، امتیاز کسب نمی کند. هنوز اتفاقی نیفتاده، یکی از مخالفان چپ گرا می گوید که مصدق با امپریالیسم جنگید، ولی من امپریالیسم را نوازش کردم. هر حرف که می خواهند، بگویند. این حرفها از جرأت من در رسیدن به توافق با غربی ها نخواهد کاست. (این دو جملۀ آخر، دقیق نیستند. زیرا متن ارسالی به زحمت قابل خواندن است)
٭ سندی ماندگار و این پرسش: آیا براستی کسی از ایجاد کنندگان وضعیتی که در آن، امضای قراردادهای ترکمن چای و ۱۹۱۹ و تمدید قرارداد دارسی معروف به قرارداد ۱۹۳۳ و قرارداد کنسرسیوم و قرارداد الجزایر و قبول قطعنامه ۵۹۸ و اینک «توافق نهایی» نپرسیده است و نمی پرسد؟ و آیا شکست در مذاکرات، سبب محبوبیت مصدق شد؟:
۱. نخست باید بگوییم که ظریف می تواند ادعا کند که او در زمرۀ مذاکره کنندگانی که حقیقت را به مردم نگفتند، نیست. زیرا او گفته است:
۱.۱. بلوف نزنید. نیروی نظامی ایران تاب تحمل یک بمباران را نیز نمی آورد.
۱.۲. و می گوید همانند وضعیت حاصل از شکست در جنگهای دوم ایران و روس و وضیعت ایران، بهنگام امضای قرارداد ۱۹۱۹ و قراردادهای بعدی، بحران اتمی را کسانی ایجاد کرده و وضعیت کنونی را بوجود آورده اند و در این وضعیت، جز کاری که امضاء کنندگان آن قراردادها کردند، کار دیگری نمی توان کرد. در آغاز، از احمدی نژاد و نقش او در ایجاد بحران اتمی سخن می گوید. اما تمام حقیقت را نمی گوید. هرگاه می خواست تمام حقیقت را بگوید، باید می گفت:
● مسبب و مسئول اول، هاشمی رفسنجانی و خامنه ای هستند. وقتی اولی، هاشمی رفسنجانی «رئیس جمهوری» و دومی، خامنه ای «رهبر» شدند، درصدد خرید بمب اتمی از کشورهای جدا شده از امپراطوری روسیه و نیز پاکستان برآمدند و چون نتوانستند بخرند، دست بکار ایجاد تأسیسات اتمی در دل خاک شدند، و دست به خرید سانتریفوژهای اسقاط از پاکستان زدند. و
● مسبب و مسئول دوم، خاتمی و همکاران او، از جمله، روحانی، دبیر شورای امنیت ملی وقت و «رئیس جمهوری» کنونی هستند. زیرا او (خاتمی)، هم مسئول تبلیغات جنگ بود، و هم در حکومت هاشمی رفسنجانی برای مدتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود، و هم در حکومت او بود که (در سال ۱۳۷۶) «سازمان اداری و نهادهای رسمی هسته ای» تأسیس شد، و او و همکارانش حقیقت را به مردم ایران نگفتند. و
● مسئول سوم احمدی نژاد و حکومت او هستند. او هم به مردم ایران دروغ گفت، و هم عامل تشدید بحران و صدور قطعنامه ها شد که او آنها را «ورق پاره های بی ارزش و بی اثر» می خواند.
● گردانندگان سپاه پاسداران که تصدی کنندگان خرید بمب اتمی و سپس سازمان دهندگان ساخت آن بودند، در تقصیر با همۀ مسبب ها و مسئولان بالا شریک هستند.
۲. ظریف منطق صوری بکار می برد تا که غیر قابل مقایسه ها را با یکدیگر مقایسه کند، و مدعی می شود شکست در مذاکرات، سبب امتیاز جستن برای مذاکره کنندۀ شکست خورده می شود، و مصدق را مثال می آورد:
۲.۱. راست نمی گوید. زیرا مصدق در مذاکرات شکست نخورد. دست کم، دو سند از اسناد محرمانۀ وزارت خارجۀ امریکا، صراحت دارند که مصدق بلحاظ اقتصادی شکست دادنی نیست، و باید مسئلۀ نفت را با او حل کرد. او پیروز شد. خائنان به ایران، کودتا کردند و این پیروزی را از مردم ایران دزدیدند و به امریکا و انگلیس دادند. چنانکه:
۲.۲. بنی صدر در جنگی که با تجاوز قوای صدام به ایران آغاز شد، پیروز گشت. اسناد محرمانه می گوید رژیم صدام در چهارمین ماه جنگ شکست خود را پذیرفته بود. سران ۸ کشور اسلامی که برای واسطه گری به ایران آمدند، از زبان سخنگوی خود، کار ارتش ایران را نه یک حماسه، که یک معجزه خواندند. هیأت عدم تعهد پیشنهادی را با خود از تهران به بغداد برد که قبول آن از سوی صدام یک پیروزی مسلم برای ایران بود، و صدام آن را پذیرفت. قرار بر آمدنِ هیأت عدم تعهد به ایران در ۲۴ خرداد ۶۰ بود، که از دفتر رجائی به وزیر خارجۀ کوبا تلفن شد که چون فعل و انفعالی در حال انجام است، فعلا به ایران نیایید. آن «فعل و انفعال»، کودتای خرداد ۶۰ بود که یکی از هدفهایش ادامه دادن به جنگ بود– در هشدارنامۀ ۲۲ خرداد ۶۰، بنی صدر این هدف و هدف های دیگر کودتا را به مردم ایران خاطرنشان کرد- و سرانجام، جنگ در شکست پایان یافت و خمینی جام زهر شکست را سر کشید.
۲.۳. گفتگو کنندگانی که از دید ایرانیان خائن هستند، همانند کسانی که ایرانیان آنها را خادم می دانند، نیستند. این دو از یک قماش نیستند:
● مذاکره کنندگان و امضاء کنندگان قراردادهای ترکمن چای و ۱۹۱۹ و ۱۹۳۳ و کنسرسیوم و الجزایر و قبول کنندگان قطعنامۀ ۵۹۸ و طرف معامله های پنهانی اکتبر سورپرایز و ایران گیت، عملۀ استبداد بودند. کسانی بودند که در ایجاد وضعیتی که در آن، جز تسلیم چاره ای نماند، شرکت داشتند، به استثنای عباس میرزا و دستیاران او که با جنگ مخالف بودند، با جنگی که دستگاه روحانی نیز آتش بیار آن شد، مخالف بودند و نسبت به دیگران، در امضای آن قرارداد، تقصیر کم تری داشتند.
● مذاکره کنندگان در باب نفت بعد از ملی کردن، نه در بستن قرارداد دارسی، و نه در انعقاد قرارداد ۱۹۳۳ شرکت داشتند و در طول زندگی، در استقلال و آزادی زیستند و استقلال و آزادی را هدف قرار دادند. مصدق و یاران او، و بنی صدر و یاران او، بر حقوق ملی مردم ایران ایستادند و پیروز شدند. پیروزی آنها را خائنانی از قماش ایجاد کنندگان وضعیت بن بست دزدیدند و به سلطه گران سپردند. آنها شکست نخوردند تا بخاطر شکست نزد مردم ارجمند بگردند. آنها بر حقوق ملی مردم ایران ایستادند و ایستادن بر این حقوق، آدمی را شکست ناپذیر می کند. هرگاه ظریف نیز از توجیه گری باز ایستد و بر حقوق ملی مردم ایران بایستد، خواهد دانست راه کار، تسلیم قدرت خارجی شدن و توجیه امضای توافق نامه ای از نوع ترکمن چای نیست. بلکه مراجعه به مردم ایران و اظهار حقیقت و اظهار تمام حقیقت به این مردم است: ریشه فساد را باید برکند. وگرنه، گروگانگیری و جنگ ۸ ساله و بحران اتمی که دارد ربع قرنی می شود (از زمان اقدام به خرید بمب اتمی)، بحران های دیگر به دنبال می آورد. بحران جنگ در منطقه و شرکت رژیم در آن، هم اکنون واقعیت جسته است.
۳. کسی که وزارت خارجۀ کشوری چون ایران را تصدی می کند، کافی نیست که در دانشگاهی امریکایی درس حقوق و دیپلماسی بین المللی را خوانده باشد، باید تاریخ کشور، دست کم تاریخ روابط ایران با قدرت های خارجی نیم قرن اخیر کشور را آموخته و آویزۀ گوش کرده باشد. تا نگوید کسانی با امریکا مذاکره کردند و سقوط مسالمت آمیز شاه را ممکن ساختند. آن مراجعه به قدرت خارجی، کدخدای دنیا شناختن امریکا و معامله با واپسین سفیر امریکا بر سر ایجاد رژیم پایدار بر پایۀ اتحاد ارتش و روحانیت (معروف به اتحاد چکمه و نعلین ) شد که وضعیت امروز کشور حاصل آن است. سندهای محرمانه منتشر شده همه در اختیار او هستند تا بداند این ارتش بود که حاضر نشد تحت فرمان یک افسر امریکایی، با مردم ایران بجنگد، وگرنه حکومت کارتر آمادۀ کودتای نظامی بود. باور آن ارتشیان، همانند دیگر مردم ایران این بود که خمینی می داند دین یعنی عهد، و به عهدی که در حضور مردم جهان با مردم ایران بسته است وفا می کند، و اما او نکرد.
۴. سندی که ارزیابی ظریف از “توافق نهایی” و امضای آن است، امتیازی برای او است و خطابی است به چاپلوسان که عرض خود می برید و به خود و هوشمندی مردم ایران توهین روا می دارید:
از نظر رژیم یک زمان، «مبارزه بر سر اتم» از نهضت ملی کردن نفت بزرگ تر بود. و حالا، پایان دادن به آن «مبارزه»، ولو به قیمت تعطیل آن تأسیسات، مهم ترین کار و خواست مردم ایران شده است. کسی چون خاتمی که در شمار مسئولان پدید آورندۀ وضعیت کنونی است، می گوید: «اکثریت مردم ایران نگرانند و می خواهند این مسئله حل شود. این فرصت را نباید از دست داد. ایران، در موقعیت کنونی، با اجازۀ رهبری، مذاکرات را شروع کرده و این سیاست اصلی کل نظام است. امام دوم شیعیان، در رابطه با صلح با معاویه، در یک پیچ بزرگ تاریخی، قرار گرفتند و کار فوق العاده بزرگی کردند. البته انتظار از امام، رهبر و پیشوای جامعه همین است که کار بزرگ کنند. برای اینکه چیز بزرگ تری در تاریخ بماند، زندگی تلخی را که بعد از استیلای معاویه بر جامعه حاصل شد، پذیرفت».
سخنان او به همان اندازه که تناقض دارد، دروغ و دروغ بزرگ است. اما تناقض‌ها:
۴.۱. مقایسه، صوری و دروغ است. بحران اتمی را خامنه ای و هاشمی رفسنجانی و خود او و برشمردگان دیگر بوجود آورده اند. امام حسن بحرانی پدید نیاورد. جنگی به او تحمیل شد و معاویه سرداران قشون او را خرید. او شکست نظامی را به پیروزی سیاسی و اخلاقی برگرداند. توضیح اینکه، برخلاف رژیم ولایت فقیه، آن امام، واقعیت، یعنی شکست نظامی را که خود نیز مسئول آن نبود، درجا پذیرفت و این پذیرفتن را هم، نه کار بزرگ، و نه فوق‌العاده بزرگ، خواند. و چون، می دانست هر مردمی زیان های بزرگ را بخاطر طرز فکر خود می پردازند، بنابراین، عامل شکست نظامی، این طرز فکر قدرت محور و اعتیاد به اطاعت از قدرت است، تن به تسلیم و فعل پذیری نداد، و بنا را بر ایجاد فرصت برای برانگیختن انسان ها به تغییر طرز فکر و فراهم آوردن اسباب پیروزی گذاشت. و
۴.۲. به قول خود ظریف، “توافق نهایی” از قماش قراردادهای ننگین گذشته، ترکمن چای و … است، و نه “کار فوق‌العاده بزرگ”. و
۴.۳. تناقض در گفته آشکار است: “کار فوق‌العاده بزرگ” “در یک پیچ بزرگ تاریخی”، زندگی تلخ ببار نمی آورد. زندگی بس شیرین ببار می آورد. اگر زندگی امام حسن، بعد از صلح، تلخ شده است، پس صلح با معاویه، “کار فوق‌العاده بزرگ” “در یک پیچ تاریخی بزرگ” نبوده است. راستی این است که شکست و سلطۀ بنی امیه، شکستی بزرگ و بس ویرانگر بود و در دورۀ بنی‌امیه بود که کار از خود بیگانه کردن اسلام در بیان قدرت، با استفاده از فلسفۀ قدرت فیلسوفان یونان کامل شد. پس کار بزرگ امام حسن و جانشینان او، بازگردان اسلام به فطرت خویش، به بیان حق، بود. بدین سان، شکست نظامی و سیاسی و سلطۀ بنی امیه، شکست بزرگ و تن دادن به آن، بس رنج آور بود. تسلی، کوشش برای رهاندن اسلام از ناچیز شدن در بیان قدرت بود. افسوس که امروز، اسلام ولایت فقیه هیچ از اسلام معاویه و جانشینان او کم ندارد. و
۴.۴. سلطه بنی امیه را کار فوق العاده بزرگ نمی توان خواند. قیاس صوری که خاتمی بکار می برد، بسا بی آنکه بخواهد، سبب جاری شدن حقیقت بر زبان او می شود: سلطۀ امریکا و ۵ کشور دیگر از رهگذر “توافق نهایی”، زندگی ایرانیان را بس تلخ می کند. زندگی ایرانیانی را تا بخواهی تلخ می کند که ایجادکنندگان بحران اتمی نبوده اند، و همچنان از چند و چون آن و نیز از محتوای توافق نا آگاهند. نه تنها کشورشان به مهار بیگانه در می آید، بلکه باید رژیم مرگ و ویرانی و فساد آفرین ولایت مطلقۀ فقیه را نیز تحمل کنند و چیزی بدست نیاورده، موقعیت بس خطرناکی هم در منطقه پیدا کنند.
۴.۵. در ایران تحت ولایت مطلقۀ فقیه، معانی همه مقلوب شده اند: ایران را با دنیا طرف کردن و به توافقی تن دردادن که ایران را تحت مهار ۵+۱ در می آورد و باج گذار این قدرت ها و دیگر قدرت ها و حتی شیخ های خلیج فارس شدن، عظمت ایران و برابر نشستن با ۶ قدرت جهان، معنی یافته است. ایران را در حلقۀ آتش و در محاصرۀ پایگاه های نظامی و اطلاعاتی درآوردن، نبوغ خامنه ای در سیاست خارجی معنی جسته است. در این رژیم، چاپلوسی نیز اندازه نمی شناسد.
٭ نایافته دُم، دو گوش گم کرد، سلاح اتمی بدست نیاورده، ممکن است گرفتار تحریم تسلیحات نیز بماند:
۵. از مسائل برجا مانده که سبب تمدید گفتگوها شده اند، یکی برجا ماندن تحریم معاملۀ اسلحه با ایران، و دیگری ابعاد نظامی برنامۀ اتمی ایران، و بطور مشخص بازدید از تأسیسات نظامی و بازجویی از دست اندرکاران برنامۀ اتمی ایران، است. در پایان سفر به ایران، آمانو گفت: در صورت همکاری ایران، تا پایان سال جاری مسیحی، مسئلۀ وجود، یا عدم وجودِ بعد نظامی برنامۀ اتمی ایران را آژانس حل می کند. از آن پس نیز ایران تحت بازرسی بر طبق پروتکل الحاقی و “بازرسی ویژه” می ماند.
گارت پورتر مقاله ای (بتاریخ ۸ ژوئیه ۲۰۱۵) انتشار داده و ، در آن، به هر دو مسئله پرداخته است:
۵.۱. مسئلۀ برجا ماندن تحریم فروش اسلحه به ایران:
● تنها مسئله ای که می تواند بر سر راه توافق وجود داشته باشد، باقی ماندن تحریم معاملۀ اسلحه با ایران است. بحث بر سر این است که در قطعنامه ای که شورای امنیت باید تصویب کند، آیا باید لغو تحریم معاملات اسلحه با ایران گنجانده شود، یا خیر؟ تا این زمان، ۵ عضو دائمی شورای امنیت اصرار داشته اند که فروش اسلحۀ کلاسیک به ایران که بنابر قطعنامۀ شورای امنیت در ۲۰۰۷ برقرار شده است، برجا بماند.
یک دیپلمات که نباید هویت خویش را آشکار می کرد، در ۶ ژوئیه، بروز داد که گنجاندن عدم لغو تحریم معاملات اسلحه با ایران، در متن قطعنامه، مطرح شده است. ایران خواستار رفع کامل تحریم ها، از جمله تحریم معاملات اسلحه با ایران است. باوجود این، موضع ایران بخاطر اختلاف نظر میان کشورهای ۵+۱، تقویت شده است. یک دیپلمات اروپائی می گوید: ادامۀ تحریم معاملات اسلحه در قطعنامه نخواهد آمد، زیرا روسیه و چین با آن مخالف هستند و فرانسه نیز موضع ممتنع دارد. فقدان اجماع، این امید را بوجود آورده است که مانع برداشته شود.
امر مهمی که گارت پورتر بدان نپرداخته، این است که هرگاه تحریم معالات اسلحه با ایران برجا بماند، ایران سلاح هسته ای که نمی یابد، بجای خود، در منطقه، در موضع ضعف باقی می ماند. اسرائیل به جای خود، سیل اسلحه بسوی کشورهای دیگر منطقه نیز روان است. بنابراین، ایران می تواند در خطر وضعیتی نظیر وضعیت سوریه قرار گیرد (به قول خامنه ای، جنگ نیابتی). ضعف اقتصادی شدید کشور و وجود پایگاه‌های نظامی و اطلاعاتی درگرداگرد ایران و وجود جنگ های داخلی در شرق و غرب ایران، کشور ما را در کام خطری جدید قرار داده است.
۵.۲. مسئلۀ دومی که به مقیاس کم تری مانع است، مسئلۀ سابقۀ برنامۀ اتمی ایران، و احتمال وجود بُعد نظامی، و بازرسی ها است. جهش بزرگ به پیش را مدیرکل آژانس، آمانو انجام داد، وقتی گفت: کارشناسان آژانس، با همکاری ایران، می توانند مسئله را تا پایان سال جاری حل کنند. کشورهای ۵+۱ براین نظر هستند که تحریم های مصوب شورای امنیت، وقتی برداشته خواهند شد که ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی همکاری کامل بعمل آورده باشد. دیپلمات های غربی می گویند کشورهای ۵+۱ می خواهند اهرم بازرسی را برای سال ها در دست داشته باشند. برابر توافق لوزان، ایران پروتکل الحاقی و بازرسی کامل، حتی از تأسیسات نظامی را پذیرفته است. در روزهای اول گفتگوهای وین که ادامه دارند، آمانو یک ملاقات با جان کری، وزیر خارجۀ امریکا و دو ملاقات با ظریف، وزیر خارجۀ ایران، بعمل آورد. به دنبال آن، به ایران سفر کرد و در تهران با روحانی، رئیس جمهوری و شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، دیدار و گفتگو کرد. بنابر قول دو مسئول ایرانی که مُصِر هستند نامشان برده نشود، نتیجۀ گفتگوهای آمانو در وین و تهران، توافقی شد میان آمانو و ایران، در باب تحقیق آژانس دربارۀ وجود بعد نظامی در برنامۀ اتمی ایران. این دو می گویند: آمانو قول داده است در گزارش نهایی، مسئلۀ جاسوسی بقصد دست یابی به اطلاعاتی که ایران در اختیار آژانس قرار داده است را نیز قید خواهد کرد. رفتار آمانو معلوم می کند که امریکا مایل است آژانس عامل انجام توافق بگردد، و نه مانع آن.
بدین ترتیب، بازرسی از تأسیسات اتمی و بازجویی نیز، با قید حل مسئله ظرف شش ماه، پذیرفته شده است.
