ملاقات با نخست وزیر هلند آقای مارک روته در جریان کنگره سالانه حزب اتحاد احزاب لیبرال اتحادیه اروپا (آلده پارتی) در آمستردام. طی ملاقات ضمن معرفی خودو فرقه رجوی و نقض شدید حقوق بشر توسط این فرقه در آلبانی تشریح شد.
یک بار تازه لباس نظامی از تن به در کرده بود که بخت خود را برای ریاست جمهوری می‌آ‌‌زمود و یک بار پس از هشت سال نشستن در ساختمان خیابان بهشت. در هر دو انتخابات ناموفق ماند و حالا به عنوان پر سابقه‌ترین شهردار تهران بار دیگر قدم به میدان می‌گذارد.
زمانی که جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی (جمنا) اعلام وجود کرد، از همان ابتدا نام محمدباقر قالیباف٬ ۵۵ ساله٬ شهردار پایتخت به عنوان یکی از نامزدهای اصلی این ائتلاف اصولگرایان مطرح شد.
در رای‌گیری برای انتخاب نامزدهای نهایی این جبهه در فهرست پنج‌نفره آن قرار گرفت. پیش از این خبرهای ضد و نقیضی مبنی بر عدم حضور او در انتخابات منتشر شده بود. از جمله اینکه در صورت حضور ابراهیم رئیسی، نفر نخست فهرست پنج‌گانه او خود را نامزد نخواهد کرد و یا اینکه در صورتی وارد رقابتها میشود که نامزد واحد همه گروههای اصولگرا باشد.
اما نهایتا با وجود اعلام نامزدی ابراهیم رئیسی و ثبت‌نام چند نامزد دیگر اصولگرا، او برای سومین بار خود را نامزد انتخابات ریاست جمهوری کرد. این دوره اگر انصراف ندهد باز هم رقیب اصلی‌اش حسن روحانی خواهد بود که یک بار از او شکست خورده است.
چهار پیش او با اتکا به سابقه هشت ساله خود در راس شهرداری تهران وارد عرصه انتخابات شد. اما امسال با چهار سال تجربه بیشتر در مدیریت یکی از نهادهای مهم غیر دولتی در حالی وارد این رقابت میشود که دو پرونده خبرساز و جنجالی سایه بزرگی بر نقاط قابل دفاع عملکرد ۱۲ ساله او انداخته است. نخست پرونده موسوم به “املاک نجومی” و دیگری حادثه مرگبار ساختمان پلاسکو.
وقتی یاشار سلطانی٬ مدیر مسئول نشریه معماری‌نیوز برای نخستین بار فروش املاک با تخفیف‌های گسترده به اعضای شورای شهر تهران و برخی از مدیران شهرداری را افشا کرد که به بازداشتش انجامید٬ انگشت اتهام به سوی محمدباقر قالیباف نشانه رفت.
با این حال آقای قالیباف ابتدا موضوع را تکذیب کرد و سپس گفت که از آن اطلاعی نداشته و پس از آن بارها تاکید کرد که تخلفی صورت نگرفته است.
با این حال کار به تقاضای تحقیق و تفحص از عملکرد شهرداری تهران در واگذاری املاک و پروژه‌های مشارکتی به اشخاص حقیقی و حقوقی در مجلس کشیده شد که نهایتا بیش از ۱۳۰ نماینده مجلس رای به رد این تقاضا دادند که خود جنجال جداگانه‌ای به وجود آورد.
آتش‌سوزی در ساختمان پلاسکو و فروریختن در سال گذشته در تهران که چند کشته از جمله چند آتش‌نشان برجا گذاشت، موضوع دیگری بود که بار دیگر نام شهرداری و شهردار تهران بر سر زبانها انداخت. او و نهادهای زیر مجموعه‌اش به سهل‌انگاری در پیش‌گیری از این حادثه و کنترل آن متهم شدند.
صحبت از استیضاح او در شورای شهر هم شد اما هیچگاه رای کافی برای استیضاح در این شورا به دست نیامد.
انتخابات ۱۳۹۲
یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری یکی از پرنامزدترین دوره‌های در جمهوری اسلامی بود. پنج نامزد اصولگرا در مقابل دو نامزد اصلاح‌طلبان و میانه‌روها وارد عرصه رقابت شدند.
پیش از آغاز ثبت‌نام٬ تعداد نامزدهای اصولگرا به اندازه‌ای بود که چندین ائتلاف شکل گرفت. یکی از مهمترین ائتلاف‌ها موسوم به ۲+۱ را غلامعلی حدادعادل٬ علی اکبر ولایتی و محمدباقر قالیباف تشکیل دادند.
به گفته آقای ولایتی قرار بر این بود که در نهایت یک نفر از بین این سه انتخاب و کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ شود و دو نفر دیگر از او حمایت کنند.
اما اختلافات باعث شد که هر سه نفر ثبت‌نام کنند و در مناظره رو در روی هم قرار گیرند.
“زمانی که شما با آقای میتران در پاریس قهوه می‌خوردید، ما در جبهه موشک میراژهای آقای میتران را میخوردیم.” این یکی از جملههای انتقادی آقای قالیباف در مناظرهها خطاب به آقای ولایتی، یار ائتلافیاش بود.
انتقادات این سه نفر از همدیگر در این مناظره به قدری بود که محسن رضایی٬ نامزد حاضر دیگر در این مناظره از سه نفر پرسید چگونه با این اختلافات اساسی ائتلاف تشکیل داده بودند.
حداد عادل پیش از رای‌گیری انصراف داد و چهار نامزد دیگر اصولگرایان رای هواداران این جناح را میان خود تقسیم کردند.
اما مجموع رای همه اصولگرایان در آن دوره به ۵۰ درصد نرسید و حسن روحانی در همان مرحله اول بر رقبای اصولگرای خود پیروز و رئیس جمهور شد.
محمدباقر قالیباف با شش میلیون رای و ۱۶ و نیم درصد از کل آرا بالاتر از چهار نامزد بازنده دیگر قرار گرفت.
مرتضی طلایی، عضو شورای شهر تهران و رئیس ستاد انتخابات آقای قالیباف دلیل شکست او را چرخش ناگهانی نظر مردم در روزهای آخر دانست که یک باره اولویتشان را مسائل هستهای و تحریمها و سیاست خارجی قرار دادند. از نگاه او، حسن روحانی نزدیکترین برنامهها به این موضوعات را داشت.
کمی پس از اعلام نتیجه انتخابات، شورای شهر تهران که دوره تازه خود را آغاز کرده بود، در یک انتخابات شانه به شانه -با یک رای بیشتر- محمدباقر قالیباف را در مقابل محسن هاشمی، نامزد اصلاح طلبان برای سومین بار و به مدت چهار سال به عنوان شهردار تهران انتخاب کرد.
نگاهی به کارنامه نامزدهای دیگر انتخابات ۱۳۹۶
انتخابات ۱۳۸۴
مانند انتخابات ۱۳۹۲ که اصولگرایان با تعدد نامزدها روبهرو شدند، در آن دوره اصلاح‌طلبان که دولت را در اختیار داشتند بر سر یک کاندیدای واحد به اشتراک نظر نرسیدند و با چهار نامزد اصلاح طلب و یک نامزد میانهرو وارد رقابت شدند. همین مسئله بهترین فرصت بود که اصولگرایان بتوانند پیروز انتخابات شوند. اما آنها نیز با چند نامزد وارد انتخابات شده بودند.
محمدباقر قالیباف که گفته میشد نامزد پیشتاز اصولگرایان است، ناگهان در روزهای آخر جایگاهش با محمود احمدی نژاد، شهردار وقت تهران عوض شد.
هر چند او خود را کاندیدای “مستقل” آن دوره دانسته و حضور در آن را “تجربه موفقیتآمیزی” میداند.
بسیاری از تحلیلگران، شیوه تبلیغات قالیباف را بزرگترین ضربه به رویگردان شدن گروهی از اصولگرایان از او در روزهای آخر دانستند. بخش اعظم تبلیغات او استفاده از جوانان با شکل و ظاهری بود که در تعاریف عمده اصولگرایان نمی‌گنجید.
او خود نیز با ظاهری امروزیتر و متفاوت با آنچه از یک فرمانده سپاهی انتظار میرفت در فیلمها و پوسترهای ظاهر میشد. عکس گرفتن با کت و شلوار سفید و لباس خلبانی و عینک آفتابی و نشستن در کابین خلبان هواپیمای ایرباس هدفی جز جذب آرای جوانان نداشت، اما همین شیوهها نهایتا به ضررش تمام شد و بسیاری از اصولگرایان نام نامزدی دیگر با چهره و ظاهر “انقلابیتر” را برای روی برگههای رای خود نوشتند.
نهایتا قالیباف با حدود چهار میلیون رای و ۱۴ درصد از آرا نفر چهارم مرحله اول شد و از ادامه رقابت باز ماند.
اصولگرایان حالا باید برای او که برای حضور در انتخابات از فرماندهی نیروی انتظامی استعفا کرده بود، شغل جدیدی مییافتند. درنتیجه او جای محمود احمدی نژاد را گرفت و از سوی شورای شهر تهران که در اختیار کامل اصولگرایان بود، برای نخستین بار به شهرداری تهران رسید؛ مقامی که تا امروز در اختیار دارد.
او هدف اصلی خود در شهرداری را تبدیل آن از نهادی خدماتی به اجتماعی و کوتاه کردن فاصله جنوب از شمال تهران دانست. در زندگی‌نامه‌ای که در وبسایت رسمی او منتشر شده، طرح و اجرای پروژه هایی همچون بزرگراه طبقاتی و تونل صدر-نیایش، تونل توحید، پل جوادیه، بوستان بزرگ ولایت، بوستان نهج البلاغه و ایجاد شبکه بی‌آرتی در راستا این هدف خوانده شده است.
سردار، دکتر، خلبان
محمدباقر قالیباف، متولد ۱۳۴۰ در طرقبه مشهد از جمله فرماندهان سپاه در جنگ است که مدیریت بسیاری از نهادهای نظامی – انتظامی را در کارنامه خود دارد.
او کمتر از ۲۰ سال داشت که به سپاه پیوست و مدتی زیادی نگذشته بود که فرمانده تیپ امام رضا، از تیپهای اصلی خراسان شد.
چندی بعد در ۲۲ سالگی به فرماندهی لشکر تازه تاسیس نصر رسید که از چند تیپ رزمی خراسانی تشکیل شده بود. او جوانترین فرمانده یکی از لشکرهای سپاه شد.
او تقریبا تا پایان جنگ این سمت را بر عهده داشت و پس از جنگ فرمانده لشکر ۲۵ کربلای سپاه شد. زمانی که پس از جنگ به سپاهیان درجههای معادل ارتشیها اعطا شد، فرماندهان لشکرها درجه سرتیپی گرفتند و آقای قالیباف یکی از جوانترین سرتیپهای سپاه شد. او همچنین پس از جنگ در دورهای جانشین نیروی مقاومت بسیج بود.
سرتیپ قالیباف در سال ۱۳۷۳ و در زمانی که قرارگاه بازسازی خاتمالانبیا به عنوان یکی بازوهای اقتصادی سپاه پا میگرفت، به فرماندهی این قرارگاه رسید و سه سال بعد فرمانده نیروی هوایی سپاه شد در این دوره بود که او خلبانی هواپیماهای مسافربری را نیز فرا گرفت و دورهای هم برای خلبانی ایرباس در فرانسه گذارند و به خلبانی در هواپیمایی ایران ایر پرداخت.
او همزمان، دکترای خود را در دانشگاه تربیت مدرس گرفت.
در جریان رخدادهای ۱۸ تیر ۱۳۷۸ وی به عنوان یکی از فرماندهان ارشد سپاه، همراه با ۲۳ فرمانده دیگر نامه‌ای اعتراض‌آمیز را با لحنی تند به محمد خاتمی، رئیس جمهور وقت نوشت.
امضاکنندگان عموما فرماندهان همرده بودند که در دوران جنگ فرماندهی لشکر و در دو سه مورد فرماندهی قرارگاه را برعهده داشتند. آنها در این نامه نوشتند که کاسه صبرشان به پایان رسیده و “تحمل بیش از آن را در صورت عدم رسیدگی بر خود جایز” نمی‌دانند.
بسیاری این نامه را اعلام حضور صریح سپاه در امور سیاسی و در دخالت برشمردند، روندی که به گفته منتقدان سپاه، در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ به اوج رسید و تاکنون ادامه دارد.
آقای قالیباف خود میگوید این نامه را او و قاسم سلیمانی تنظیم کرده و امضاها را جمع کرده بودند.
سال‌ها بعد در یک سخنرانی در جمع بسیجان گفت که در جریان ناآرامیهای چند روزه در کوی دانشگاه چوب به دست گرفته و “کف خیابان” را جمع کرده؛ چون به گفته خودش برای اینکه “امنیت توام با آسایش” حفظ شود، “یکی باید کف خیابان باشد و چوب به دست داشته باشد ولو اینکه سردار باشد”.
او یک سال پس از رخدادهای تیر ۱۳۷۸ به عنوان فرمانده نیروی انتظامی جایگزین هدایت لطفیان شد. پس از آن هم، به حکم محمد خاتمی رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز شد.
محمدباقر قالیباف که اصرار زیادی برای به کار بردن لفظ پلیس به جای نیروی انتظامی داشت، در دوره پنج ساله فرماندهی اقدامات زیادی انجام داد، از جمله تاسیس سامانه پلیس ۱۱۰، دفتر خدمات دولت الکترونیک یا پلیس ۱۰+ و مرکز نظارت همگانی مردمی ١٩٧.
او تجهیز پلیس به خودروهای گرانقیمت خارجی را جزو افتخارات دوران فرماندهیاش میداند که البته با انتقادات زیادی نیز همراه بود.
محمدباقر قالیباف امسال برای سومین بار بخت خود را برای ریاست جمهوری می‌آزماید، ولی نه با لباس خلبانی بلکه در کسوت “مدیر جهادی” که بزرگترین هدفش به گفته خود تغییر دولت است. تغییری که از نگاه او “ضرورتی انکارناپذیر” است و برای رسیدن به این مقصود هر “تلاشی” میکند.
